ŞARAPNEL +18

7

Uçan balona binmek için heyecanlanan Sumru yükseklikten korkmasına rağmen buna aldırmayacak durumdaydı. Onunla birlikte yeni bir şey yapmaları hele ki böyle bir şey.. yani biraz romantik bir şeyi yapacak olmaları onu fazlasıyla heyecanlandırmıştı.

" Sen bunu kullanmayı biliyor musun ki ? " diye soran Sumru 'nun gözleri balondan Kutay 'a döndü.

Kutay havalı  gülüşüyle Sumru 'nun kalbini çaldığınının farkında değildi. " Karşında helikopter kullanmış biri duruyor, uçan balonu mu kullanamayacak ? " diye sorduğunda Sumru 'nun gözleri irice açılmıştı. Dudakları o halini alırken Kutay 'ın gözleri oraya kaymış sonra tekrar gözlerimi bulmuştu.

Bu kızla bir gün geçirmişti ama ona geçirmek denilirse ! Kendinden geçmeden önce yollarını ayırmaları her ikisi içinde güzel olacaktı ama daha bir günleri daha vardı. Bugünü hiç saymıyordu bile.. Aslında onunla günü güzel geçiyordu. Ama bir o kadar da dokunulmaz.. İşte bu yakıyordu canını. 

Canını mı yakıyordu? Kutay iyice şaşırmıştı.

" Vay canına bundan hiç bahsetmemiştin. " diye fısıldadı Sumru. 

Kutay onu duymuştu ama buna bir cevap vermek yerine onunla bir an önce uçan balona binmek istiyordu. Aslında aklında çok farklı fikirler vardı. Madem Sumru çılgınlık yapmak istiyordu o zaman Kutay onu fantezileriyle boğabilirdi. Gözlerini kapatarak düşüncelerini zihninden atmaya çalıştı.

" Binelim mi artık ? " diye sorduğunda umursamaz görünmeye çalışıyordu. Sumru 'ya nasıl hissettiğini belli etmemek için büyük bir çaba içerisindeydi.

" Sen korkmuyorsun değil mi ? " diye sordu onun yüzündeki umursamazlıktan rahatsızlık duyan Sumru. " Yani eğer korkarsam, sana tutunabilirim değil mi ? "

Kutay sertçe yutkundu. Kaşlarını çatmış olmasına rağmen içinde adlandıramadığı bir duygunun içerisinde kendiyle boğuşuyordu. Keşke diye geçirdi içinden, keşke korksan ve bedenlerimizin birbirine tutunması için bana bir sebep yaratsan.