ŞARAPNEL +18

5

Sumru anı yaşamanın ne kadar güzel bir söz olduğunu düşündü. Biraz önce yaptıkları bu delilik çok hoşuna gitmişti. Bir daha istedi bunu yapmak. Ama Kutay ona böyle şeylerin bir kere yapıldığında hoşuna gideceğini bir kez daha olursa onun anlık olmayacağını onun bir tekrar olacağını söylemişti. Ve bu kimseye bir zevk vermezdi.

Habersizce gelen aksiyonların hayatı güzelleştirdiğine inanıyordu Kutay.

Sumru hayatının en güzel günlerinde olduğunu fark etti. Az önce yaptıkları şeyi niye yaptıkları hakkında bir bilgisi yoktu açıkçası. Ama hoşuna gitmişti. Birinden kaçmak, kaçarken yakalanma hissiyle dolup taşmak ama bunun asla umrunda olmamasını öğrenmek.. bunlar onun için hiç yapmadığı, tatmadığı tadlar gibiydi.

" Burası neresi diye sormayacak mısın  ? " diye sordu Kutay onu getirdiği yere olan bakışlarını gördüğünde. Sumru etrafı inceliyor nerede olduklarını anlamaya çalışıyor gibi görünüyordu. Kutay onun biraz önceki koşmalarından dolayı terlemiş saçlarını bileğindeki tokayla bağlamak istedi.  Ama bu sadece bir istekti işte. Bunu yapabilir miydi bilmiyordu. Acaba böyle bir sey yapsa Sumru nasıl tepki verirdi ?

" Hayır. " dedi Sumru akıllanmış bir dille. " Bundan sonra beni getirdiğin yerleri sorgulamayacağım, anı yaşayacağım. Keyfime bakacağım. " dedi hâlâ gözleri fıldır fıldır bulundukları yeri tararken.

" Saçların. " diye fısıldadı Kutay kulağına doğru. Sumru bu yakınlaşmayla nerede olduklarını unutacak kıvama gelmişti bile. Hicbir şey umrunda olmayabilirdi şu an.

" Ne olmuş saçlarıma? " diye sordu Sumru ellerini saçlarıma götürerek. Kötü mü görünüyordu ? Uzun saçları önüne doğru salındığında Kutay onun şampuan kokusunu aldı. Kutay 'a göre şu an çok yanlış bir ortamdaydılar. Sumru 'yu alıp kaçırmalıydı hemen buradan. Kafası hep başka yere kayıyordu bu kızın yanında. Daha ilk günden böyleyse diğer günleri düşünmek bile istemiyordu. Ona alışmaktan korkuyordu.