ŞARAPNEL +18

56

Sumru Jessica ve onun bebeğiyle birlikte alışveriş macerası içerisindeydi. Aynadan kendine baktığında yıldığını belirten bakışlarına hiç şaşırmadı. Jessica eline ne geçerse deneme kabinine girip deniyordu. Gören de onu yüzyıllardır alışveriş yapmamış sanardı. Sumru ise onun bebeğiyle birlikte oturuyor, her kıyafet denemesine ' bu güzel denemeye gerek yok' diye cevaplar veriyordu.

Kendini şu an tam bir erkek gibi hissediyordu.

Bu cümleleri genelde kadınlarla alışverişe çıkan erkekler söylerdi.

Erkek demişken acaba Kutay ne yapıyordu? Sumru erkek diyince aklına tek bir kişiyi getirebiliyordu. Onunla konuşmalarının üzerinden tamı tamına beş saat geçmişti. Akşam olmak üzereydi. Hava kararma yolunda adım adım ilerliyordu. Bugünkü ameliyatı bitmiş olmalıydı o zaman neden hiç yazmamıştı?

Sumru kaşlarını çattı. İçinden bin tane senaryo kurmuştu bile.

" Bu nasıl Sumru? " diye sordu Jess kabinlerden çıkarak. Göz devirdikten sonra ona baktı Sumru. " Sıkıldın mı sen? O göz devirme de ne öyle? Görmedim sanma. "

" Yalan söyleyemeyeceğim, çok sıkıldım. " dedi Sumru yüzünü buruşturarak.

" Tek sorun sıkılmış olman mı? " Jess onun yüzünü inceledi. Kutay'a yeni kavuşmuşken ayrı kalmak Sumru'yu zorluyordu. Bunun farkındaydı. Aslında Sumru'nun bu şehirde mükemmel bir düzeni var sayılmazdı. Kutay'ın şehrine yerleşebilirdi. Ama ikisi de böyle bir fikri akıllarına getirmediyse bunu söylemek Jessica'ya düşmezdi.

Üzerindeki kıyafetleri umursamadan Sumru'nun yanına gelip oturdu. " Sorun Kutay'ın uzakta olması değil mi? "

Sumru inkar etmedi. " Muhtemelen. "

" Yeni sevgililer birbirinden uzak kalmamalıdır. " dedi iç çekerek Jessica. Neyse ki Kutay ona planından bahsetmişti. Yoksa şu an bu konuları onunla konuşuyor olmazdı. " Sen de Kutayla gitseydin daha mı mutlu olurdun sanki? "