Az önce Eylül'ün tuttuğu boşta kalan elini yeşil kalın askeri kemerinin üzerine koyup lafa girdi.
" Gel ben sana espriyi göstereyim."dedi.
Elini kemerinin üzerinden çekip göğsünün üzerinde yazan yazıyı işaret etti.
" Bak bakalım burada ne yazıyor...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Arabayı bahçenin önünde durdurdu ve başını yan çevirip suratı asık olan bana baktı.
Yolda karargahtan aranmış gitmesi gerektiğini söylemişti bana. Bizi eve bırakıp gidecekti ve geç gelme ihtimali vardı.
"Hadi güzelim." Aden'e bir bakış atıp arabadan indi. Arka kapıyı açıp kızımızı kucağına aldı.
Ben de arka koltuktan çantamı alıp indim. Aden'i bahçe kapısından içeri bıraktıktan sonra bana döndü. Alnıma bir öpücük kondurup geri çekildi.
"Beklemeyin beni siz. Yemeğinizi yiyip yatın."
Hava bile yeni kararmıştı. Aden uyurdu ama benim uyumama daha çok vardı. Hem o böyle apar topar gittiği zamanlarda haber alamadan asla rahat edemiyordum.
Omuz silkip geçiştirdim onu. Bir tebessümle yanağıma öpücük kondurup arabaya binecekti ki kolundan tutup kendime çevirdim.
"E ödüllerini almadın."
Şaşkınlıkla onu neden durdurduğuma bakarken gözleri birden keyifli bir hâl aldı. Dudaklarından keyifli bir kahkaha savruldu.
Elini belime koyup bir anda yer değiştirmemizi sağladı. Şimdi arkası Aden'e dönüktü ve onun geniş sırtından dolayı ben görünmüyordum.
Arkasını dönüp Aden'e baktı. O çoktan birlikte diktiğimiz çiçeklerin yanına varmış onları inceliyordu.
Dudaklarıma küçük bir öpücük kondurup geri çekildi. "Ben alacağım gelince ödülümü. Sen merak etme."
"Tamam." dedim sırıtarak. Başımı yana eğip tatlı tatlı baktım. Bunca zamandan sonra bende de utanma kalmamıştı. Önceden kızarıp duran yanaklarım varken şimdi Toprak'ın kadın versiyonu gibi olmuştum.
Zor güç bizi evde bırakıp gitti. Ben de birkaç gündür uğramadığımız evi toparlayıp düzenledim. Evde çok bir şey kalmamıştı, burası için mutfak alışverişi yapmamız gerekecekti.
Aden'e sıcak bir çorba yapıp içirdim. Biraz da oyun oynadıktan sonra uyku vakti gelmişti. Toprak'a mesaj atmıştım araması için ama muhtemelen hâlâ işi bitmemişti. Aden o olmadığında sürekli mızmızlanıp babam ne zaman gelecek diye soruyordu. Şimdi dizimde sallarken yine arada mızmızlanıp babasını istiyordu.
Yanımda duran telefonum çalmaya başladığında elime alıp ekrana baktım. Toprak arıyordu. Açıp kulağıma götürdüm. Birkaç saniye ses vermedi. Arkadan başkalarının sesi geliyordu ama ne dedikleri anlaşılmıyordu.
"Toprak?"
"Dur bi' dakika güzelim."
Görmese de başımı sallayıp sessiz kalarak onu bekledim. Mikrofonunu kapattı, bir süre sonra geri açıldı.
