HE=MY FIRST LOVE [ကိုယ့်အချစ်ဦး ](Completed)

အခန်း (၅၀) - ချစ်ခြင်းတရားတို့ရှိရာ Part II

အခန်း (၅၀) - ချစ်ခြင်းတရားတို့ရှိရာ
Part II

Unicode

[အသက်ထက်ဆုံး ... ]

၅နှစ်တာကြာတဲ့အချိန်ကာလာတစ်ခုမှာ ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်းလှုပ်ရှားမှုတွေကိုနေ့စဥ်မပြတ်ကြိုးစားလုပ်ဆောင်နေသောကောင်လေးမှာ အခြေအနေတို့တိုးတက်ကောင်းမွန်လာခဲ့သည်။

သူအခု Wheelchairပေါ်တွင်အချိန်ပြည့်ထိုင်စရာမလိုတော့ပေမယ့်၁၀၀ရာခိုင်နှုန်းအပြည့်တော့ပြန်မကောင်းလာသေးပေ။

အဘိုးကြီးတွေကဲ့သို့တုတ်ကောက်တစ်ခုနဲ့သွားနေရကာ သူ့ရဲ့ခြေထောက်တွေကိုဒီလောက်ထိပြန်လှုပ်ရှားနိုင်တာနဲ့တင် သူ့အတွက်အတိုင်းထက်အလွန်ပင်ကျေနပ်စရာကောင်းနေခဲ့သည်။

သူ၏ဘေးတွင်အကိုဖြစ်သူကအချိန်ပြည့်လိုက်ပါစောင့်ရှောက်နေပြီး အခုချိန်၌ သူတို့ညီအကိုနှစ်ယောက်က Public parkတစ်ခုတွင်စိတ်ပြေလက်ပျောက်လမ်းလျှောက်နေခဲ့ကြတာဖြစ်သည်။

လမ်းလျှောက်ရတာတစ်နာရီလောက်ကြာပြီမို့ အကိုဖြစ်သူက သူ့အား အနီးနားရှိ သစ်သားခုံတန်းလျားလေးပေါ်၌ချပေးလိုက်ကာခနထိုင်နားစေလေသည်။

"လမ်းလျှောက်ရတာဘယ်လိုနေလဲ ခြေထောက်တွေထုံနေသေးတုန်းပဲလား? ခြေဖျားတွေနာနေရင် ကိုကြီးကိုပြောနော်...."

"အင်း"

ဒီကရာသီဥတုကနွေဦးရာသီမို့ရွက်ဟောင်းတွေကြွေကာရွက်သစ်နုနုလေးတွေဝေနေကြပြီး တချို့သစ်ရွက်ခြောက်တွေကတော့နွေလေပြေလေးအဝှေ့တွင်လမ်းမပေါ်၌ဦးတည်ရာမရှိလွင့်မြောနေကြသည်။

"အခုတလော ဘာတွေမြင်ယောင်လာသေးလဲ? ညီလေးဆီကအိမ်မက်တွေအကြောင်းမကြားရတော့တာတော်တော်ကြာနေပြီလားလို့"

ထိုအခါ ကောင်လေးကရယ်ပဲရယ်နေကာဘာမှပြန်ဖြေလာခြင်းမရှိတာကြောင့် ရှိုင်းဆက်ယံကစိတ်ချသွားတော့လေသည်။