HE=MY FIRST LOVE [ကိုယ့်အချစ်ဦး ](Completed)

အခန်း(၄၂) - သူဟာတကယ်တော့ဒဿလိုလူ

အခန်း(၄၂) - သူဟာတကယ်တော့ဒဿလိုလူ

Unicode

[ပြည်ဖုံးကားချထားတဲ့အတိတ်တစ်ချိန်ကရင်နစ်စရာအမှန်တရားတစ်ခု]

ဖြူစင်သော်ကပြောပြီးပြီးချင်းပင် Handsetလေးအားအဝေးတစ်နေရာသို့ပစ်ထုတ်လိုက်သည်။

ခွမ်း!!!!!!!!!!

သူမအား IV Dripချိတ်ထားတဲ့ဖန်ပုလင်းတစ်ခုကိုကွန်ကရစ်အောက်ခြေထက်သို့ပစ်ခွင်းလိုက်သောအခါ ဆေးပုလင်းလေးကအစိတ်စိတ်အမွှာမွှာအက်ကွဲသွားလေတော့သည်။

အက်ကွဲလွင့်စင်သွားတဲ့ဖန်အစတွေထဲကမှ အကြီးဆုံးဖန်စလေးကိုသူမလက်ထဲ၌ကောက်ကိုင်လိုက်ပြီးရှိုင်းဆီသို့စကားပြောရင်းတရွေ့ရွေ့တိုးလာခဲ့သည်။

"နင်မသေခင်သိသွားရမယ့်အရာတစ်ခုရှိသေးတယ်။ ငါ့ဆေးမှတ်တမ်းတွေပျောက်သွားတာသွေးရိုးသားရိုးလို့နင်ထင်နေလား။နင်သိတဲ့ မင်းခန့်ထည်ဆိုတဲ့လူကနင်ထင်သလောက် မရိုးရှင်းဘူး။
သူလဲငါနဲ့ဘာမှမခြားဘူးဟဲ့

သူလဲမျက်နှာဖုံးစွပ်ထားတဲ့မကောင်းဆိုးဝါးတစ်ကောင်ပဲ!"

"အမဘာကိုပြောချင်တာလဲ?"

ရှိုင်းကဖြူစင်သော်တစ်လှမ်းတိုးလာသည်နှင့်သူ၏ကိုယ်လေးအားတရွတ်တိုက်ဆွဲကာနောက်သို့အထိတ်တလန့်နှင့်ဆုတ်နေရှာသည်။ရှိုင်းရဲ့လက်ချောင်းထိပ်လေးများဟာလဲ နံရံကိုကြိမ်ဖန်များစွာအားနဲ့ကုတ်ခြစ်ထားတဲ့ဒဏ်ကြောင့်သွေးများစီးကျနေပြီးနာကျင်ကိုက်ခဲလျက်ရှိသည်။

"အဟက် နင်မသိဘူးလို့တော့မပြောနဲ့နော်"

ရှေ့သို့တိုးလာသောဖြူစင်သော်ကရုတ်တရပ်ရပ်သွားတာကြောင့် ရှိုင်းသူမစကားတို့ကိုအာရုံစိုက်မိလာသည်။

"ဒါဆို နင်ကသူအလေးထားရတဲ့လူတော့မဟုတ်သေးဘူးပဲ။ကျွတ်ကျွတ်.....
နင်လဲငါ့အတိုင်းတစ်နေ့ကျစွန့်ပစ်ခံရမှာပါပဲလား"