Part-36 (Zawgyi)

10.8K 410 8
                                    


ရင္ဘက္ေပၚတအုန္းအုန္းေရာက္ရွိလာတဲ့ ႐ိုက္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ဘုန္းဟန္ အလန္႔တၾကားႏိုးလာၿပီးငုတ္တုတ္ထထိုင္ေတာ့လက္ေမာင္းနဲ႔ေက်ာျပင္ေတြဆီေရာက္လာျပန္တဲ့႐ိုက္ခ်က္ေလးမ်ား။

"အဲ့မွာ ၾကမ္းတမ္းဦး ၾကမ္းတမ္းဦး!!!"

ျဖန္း!!ဖုန္း!! ေျဖာင္း ေျဖာင္း!!!

ဘုန္းဟန္ အေၾကာင္းရင္းမသိရဘဲအ႐ိုက္သာခံေနရတာေၾကာင့္ခ်မ္း,ကိုသာျပဴးေၾကာင္ၾကည့္မိေနၿပီးလက္ျဖင့္ကာလို႔ရလိုရျငားကာၾကည့္ေနရင္းက...

"ခ်မ္း...ေနဦးေလ...အာ့းး ဘာျဖစ္တာလဲေျပာဦးေလ"

"ကြဲၿပဲကုန္ၿပီ ကြဲၿပဲကုန္ၿပီ !!! ကဲဟာ...အေသလုပ္ဦး!!!"

ေျဗာင္း!!! ဖုန္း ဖုန္း!!

"ေနပါဦး...ေနပါဦးလို႔ ခ်မ္းေလးရဲ႕!! ဘာျဖစ္တာလဲေျပာဦးေလကြာ..ေတာက္ေလွ်ာက္႐ိုက္ေနရင္လက္ေတြနာမွာေပါ့"

မိမိအား႐ိုက္ႏွက္ေနသည့္လက္အစုံအားဖမ္းဆြဲၿပီးလက္ေကာက္ဝတ္မွကိုင္လိုက္ကာေမးလိုက္ျခင္း။ထိုအခါခ်မ္းက

"ဘာျဖစ္တာလဲ ဟုတ္လား..ဒီမွာက်ဳပ္ ဖ...အင္းဟင္း"

ထြက္လုဆဲဆဲစကားလုံးအားျပန္ၿမိဳခ်လိုက္ၿပီး...အေရွ႕မွလူကိုသာမႈန္ကုပ္ၿပီးၾကည့္ေနလိုက္သည္။ ထိုအခါ ကိုကိုကအေျဖရွာသလိုစူးစမ္းၾကည့္ေနရင္းမွတစ္ေနရာအေရာက္ ႐ိုက္ခံရသည့္အေၾကာင္းအရင္းအားသိလိုက္ရၿပီးသကာလ...

"ဟင္!!!  ခ်မ္းရယ္~~~"

အာေမဍိတ္သံႏွင့္အတူမခ်ိတင္ကဲေရ႐ြတ္သံအဆုံးမွာေတာ့ ကိုကိုကကြၽန္ေတာ့္ကိုရင္ခြင္ထဲဆြဲသြင္းပါေတာ့၏။ဆက္ထု႐ိုက္ဖို႔အားမရွိေတာ့တဲ့ကြၽန္ေတာ္လည္းကိုကို႔ရင္ခြင္ထဲမွာသာေပ်ာ့တြဲစြာမွီလိုက္ၿပီး ေသြးထြက္ရသည္အထိျဖစ္သြားေသာထိန္းမႏိုင္သိမ္းမႏိုင္မႈမ်ားကိုသာျပန္ေတြးရင္းရွက္႐ြံ႕ေနမိပါေတာ့သည္။ကိုကို႔ဆီးခုံနားတစ္ဝိုက္မိမိဆီမွေပက်ံသြားဖြယ္ရွိေသာေသြးကြက္မ်ားကိုလည္း ခ်မ္း,ေအာက္ငုံ႔ေနေသာမ်က္ဝန္းအစုံျဖင့္ျမင္ေတြ႕လိုက္ရပါ၏။

"ကိုကိုေတာင္းပန္ပါတယ္ ခ်မ္းရယ္...ကိုကိုစိတ္လြတ္သြားတယ္ေဆးခန္းသြားၾကမလားဟင္"

ဘုန်းပြည့်ချမ်းဟန် (Complete)Where stories live. Discover now