Part-37 (Zawgyi)

10.3K 345 3
                                    

ကိုကို႔ကားေလးျမင္ကြင္းမွေပ်ာက္သြားသည္ႏွင့္ ခ်မ္း,တစ္ေယာက္ကိုကိုမသြားခင္မွာခဲ့သည့္ "နားနားေနေန,ေန" ဟူေသာစကားကိုအပီအျပင္လိုက္နာဖို႔အတြက္ မေန႔ကေလွ်ာ္ထားသည့္အဝတ္မ်ားကိုမီးပူတိုက္ရန္ဝရန္တာခန္းေလးဆီလွမ္းလာခဲ့၏။

ဝရန္တာခန္းေလးဆီေရာက္ေတာ့ေပပြေနသည့္အိပ္ရာခင္းကိုျမင္မွအရွက္သည္းစြာျဖင့္ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းအားဖိကိုက္မိၿပီးတစ္ဆက္တည္းမွာဘဲ ထိုအိပ္ရာခင္းအားေလွ်ာ္ရန္အေတြးေပၚလာရျပန္သည္။

ေသြးအနည္းငယ္ကြက္ေနသည့္ေနရာကိုဆပ္ျပာခရင္မ္နည္းနည္းပြတ္ေပးၿပီးမွ ထိုအိပ္ရာခင္းကိုအဝတ္ေလွ်ာ္စက္ထဲထည့္လိုက္ပါ၏။ ေရခဲေသတၱာထဲမွာၾကက္သားနဲ႔ဒိန္ခ်ဥ္ရယ္ ကိုက္လန္ရယ္ေတြ႕ထားတာမို႔ အဝတ္လွည့္ေနစဥ္အတြင္းဟင္းခ်က္ရန္အႀကံရျပန္သည္။ ထမင္းစားၿပီးလို႔အစာေဟာင္းစြန္႔တဲ့အခါ နာမည့္ေဝဒနာကိုလည္းေတြးပူမေနနႏိုင္ေတာ့ပါ။

(ေျပာင္းဖူးဆိုဒ္ေတာင္သာယာႏိုင္တာဘဲ အဲ့ေတာ့သာသာယာယာဘဲစြန္႔ထုတ္လိုက္ေပါ့ ခ်မ္း,ရာ )

ေတြးမိေတြးရာေတြးၿပီးနည္းနည္းေတာ့ေခါင္းက်ိန္းပါသည္။ မတတ္ႏိုင္ပါ သူထမင္းကိုအရမ္းလြမ္းေနၿပီမဟုတ္ပါလား။

ဆပ္ျပာမႈန္႔ဘူးယူရန္ဗီဒိုေလးဖြင့္အၾကည့္...မ်က္စိေရွ႕မွာႀကိဳဆိုေနတဲ့ lubeဘူးနဲ႔ကြန္ဒုံးတစ္ဖာ။ ခ်မ္း,ေခါင္းအသာယမ္းမိၿပီး

(ေရခ်ိဳးခန္းထဲလည္း ႀကံစည္ထားျပန္ၿပီ...)

ၾကက္သားကိုဓားရာနည္းနည္းေပးၿပီး အေရာင္တင္မႈန္႔၊အရသာမႈန္႔၊ငံျပာရည္ႏွင့္အတူဒိန္ခ်ဥ္နဲ႔ေရာနယ္ႏွပ္ထားၿပီးသကာလ တစ္ဖက္မွလည္းအျဖဴအနီဂ်င္းအား ပ်ဥ္းေတာ္သိမ္ႏွင့္ဆီသတ္ေနစဥ္ ျမည္လာတဲ့ဖုန္းသံေၾကာင့္...

"ဟဲလို ကိုကို..."

("ခ်မ္း...တရွဲရွဲနဲ႔ဘာေတြလုပ္ေနလဲ")

"အင္း...ဟင္းခ်က္ေနတာ"

("နားပါဆိုတာကိုကြာ...")

"နားေနရင္အာ႐ုံကအဲ့ဒီကိုေရာက္ေနမွာ ကိုကိုရဲ႕...ရတယ္ဘာမွမျဖစ္ဘူး"

ဘုန်းပြည့်ချမ်းဟန် (Complete)Where stories live. Discover now