CHAPTER 10

1.5K 70 0
                                    

Nung matapos kaming kumain ay nagpaalam na muna si Liam na pupunta na siya sa kwarto niya para maglaro.

Tumulong naman sa paghuhugas ng pinagkainan si Vlad. Hinayaan ko lang siya para hindi siya mabored habang naghihintay na matapos ako.

-----

Nasa kwarto ko kami nagsimulang mag-sagot ng manuscript. Nandito kasi ang computer ko maging ang printer.

“I don’t know if you find it rude if I ask you a question of where can you get your daily living expenses?” Curious na tanong niya.

“It’s from my Father’s bank account. Iniwan niya yung card nila ni Mom. Yun ang ginagamit ko. May kalakihang halaga pero tinitipid ko.” Sagot ko.

“I see.” Tanging naiusal niya saka nagsimula nang sumagot.

Binasa niya muna lahat ng mga sagot sa interviews na ginawa nila Divine kanina. Pagkatapos ay nagsimula na siyang mag-encode sa computer. Mabilis din siya.

Halatang matalino... -.-

So, ano naman ang role ko dito?

“Ano naman ang gagawin ko?”

“After I printed the original, just provide a copy of every page.” Utos niya nang nasa computer parin ang tingin.

He’s amazing!

Naupo nalang muna ako sa gilid ng kama ko. Total ay wala pa naman akong ginagawa.

“Vlad?” Tawag ko sa kanya.

“Ah?” Tanong niya nang hindi parin inaalis ang tingin sa harapan ng computer.

“Bakit pinipilit mong maging kaibigan tayo? Bakit hindi ka natakot sa’kin nung mahawakan mo ako? Bakit panay ka parin lapit sa’kin? Alam mo naman siguro ang rumors diba? About what happened to my parents?” Sunod-sunod na tanong ko.

“I don’t mean to offend you nor underestimate your parents. But I am not weak. So what kung nakita ko na din ang mga usual na nakikita mo? For me, it’s kind of cool in it’s own way. Bihira lang ang may ganyang abilidad. If you don’t accept it, then let me be. I’ll be more willing to accept that. No matter who and what you are, it doesn’t matter to me.” Sagot niya nang hindi nakatingin sa’kin.

>////////////<

Kung sana lahat may ganitong klaseng mindset. Hindi sana ako naghirap sa loob ng ilang taon...

Nanahimik nalang din ako. Pumasok ako sa banyo saka nilublob ang buong katawan sa loob ng bath tub.

Ilang minuto ang nakalipas bago ako nagpasyang magbihis na para makalabas na ng banyo.

---------

Paglabas ko ay nakita ko siyang hindi pa tapos sa ginagawa. Talagang seryoso siyang tapusin ngayong gabi ang research paper namin.

Sinalampak ko ang katawan sa kama. Nakatihaya akong nakamasid lang sa kisame.

Naipikit ko ang mga mata dahil parang feeling ko pagod na pagod ako ngayon kahit wala naman akong masyadong ginagawa.

Dinalaw ako ng antok hanggang sa tuluyan na akong makatulog.

-----------

KINABUKASAN...

Nagising ako dahil sa mainit na sinag ng araw na tumama sa mga mata ko. Napansin ko ang sarili kong maayos na ang pagkakahiga. Maliban dun ay may kumot na din ako.

Nilibot ko ang tingin sa paligid. Hindi ko makita si Vlad.

I saw a piece of paper on top of my keyboard. Kinuha ko iyon saka binasa ang nakasulat.

IN ANOTHER WORLDTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon