Title _Walk You Home
By _NCTDREAM
ဟယ္ခ်န္း အိမ္တန္းမျပန္ဘဲ ဂိမ္းဆိုင္ဝင္မွာ စိုးရိမ္၍ မာ့ခ္လီကိုယ္တိုင္ ေန႔တိုင္း အိမ္ျပန္ပို႔ေပးျဖစ္သည္။တကယ္ေတာ့ ဒါက အေၾကာင္းျပခ်က္တစ္ခုသာျဖစ္၏။ခ်စ္ရတဲ့သူကို စိတ္မခ်၍ လိုက္ပို႔ျခင္းဆိုတာ မာ့ခ္လီပဲ သိတယ္။
ဘတ္ခ္ကားမွတ္တိုင္နဲ႔ ဟယ္ခ်န္းအိမ္က သိပ္မေဝးေပ။အတိအက်ေျပာရရင္ ကားမွတ္တိုင္နဲ႔ ဟယ္ခ်န္းအိမ္ၾကားမွာ ဂိမ္းဆိုင္ေလးတစ္ခုပဲ ျခား၏။ဒီအကြာအေဝးေလးကို မာ့ခ္လီ သိပ္သေဘာမက်ပါ။နည္းနည္းေလာက္ ဟယ္ခ်န္းနီးအိမ္နဲ႔ ကားမွတ္တိုင္ေဝးရင္ ေကာင္းမွာပဲ။မာ့ခ္လီ ဟယ္ခ်န္းနီးနဲ႔ အခ်ိန္အၾကာႀကီး လမ္းေလွ်ာက္ရင္း စကားေတြ ေျပာခ်င္ေသးတာ။
ဘတ္ခ္ကားေပၚက ႏွစ္ေယာက္သားဆင္းလိုက္ၿပီး
လမ္းေလးအတိုင္း ေလွ်ာက္လာျဖစ္သည္။
အရမ္းေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းတယ္။ဟယ္ခ်န္း ရယ္ၿပီးစကားေျပာတာေလးကို ၾကည့္ရင္း လမ္းေလွ်ာက္ရတာ မာ့ခ္လီတစ္ေန႔တာရဲ႕ အေပ်ာ္ရဆုံး အခိုက္အတန္႔ပါပဲ ။
တျဖည္းျဖည္း ဟယ္ခ်န္းအိမ္ကို နီးကပ္လာသည့္ႏွင့္အမွ် မာခ္လီေျခလွမ္းေတြ ေႏွးေကြးသြားသည္။ဒီလမ္းေလးဆုံရင္ ဟယ္ခ်န္းနီး အိမ္ေရာက္ေတာ့မွာ။မာ့ခ္လီ ဟယ္ခ်န္းနဲ႔ မခြဲခ်င္ေသးဘူး။
မာခ္လီစိတ္ထဲကအတိုင္းဆိုရင္
ျမင္ေနရတဲ့ခုံတန္းေလးမွာ ထိုင္ၿပီးမွ သြားခ်င္တယ္။စကားေတြအမ်ားႀကီး ဟယ္ခ်န္းနီးနဲ႔ ထပ္ေျပာခ်င္ေသးတယ္။
ဒီအခိုက္အတန္႔ေတြက ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းေပမဲ့ ဟယ္ခ်န္းအိမ္ေ႐ွ႕ကို ေရာက္လာခဲ့ၿပီ။မခြဲခ်င္ဘဲ ခြဲရေတာ့မယ္။
«ကဲ..ေရာက္ၿပီ။ေကာင္းေကာင္း သြား~»
အၿမဲ ခုန္ေပါက္ေျပးလႊားေနတတ္တဲ့ဟယ္ခ်န္းကို မာခ့္လီ စိတ္မခ်ပါ။
«ကိုကိုလည္း ေကာင္းေကာင္းျပန္»
«အြန္း..ခ်န္းနီးလည္း ဝင္ေတာ့။ညဘက္ ဂိမ္းေတြ ေဆာ့မေနနဲ႔။စာလည္း လုပ္အုံး။ေႏြးေႏြးေထြးေထြးေန ။ အေအး မမိေစနဲ႔။ေရလည္း အၾကာႀကီး ခ်ိဳးမေနနဲ႔။»
YOU ARE READING
Markhyuck One Shot Collection
Fanfictionသဘောကျရတဲ့သီချင်းလေးတွေကို မာခ့်ဟျော့ခ် ဇာတ်လမ်းအတိုလေးအနေနဲ့ ပုံဖော်သွားမှာပါ။ ကောင်းကောင်း၊ဆိုးဆိုး ဖတ်ပြီး ဝေဖန်ပေးပါအုံးလို့ တောင်းဆိုပါတယ်။ သေဘာက်ရတဲ့သီခ်င္းေလးေတြကို မာခ့္ေဟ်ာ့ခ္ ဇာတ္လမ္းအတိုေလးအေနနဲ႔ ပုံေဖာ္သြားမွာပါ။ ေကာင္းေကာင္း၊ဆိုးဆိုး ဖတ...
