Markhyuck One Shot Collection

너 와 나 (ZAW)

Note : ဒီဇာတ္လမ္းေလးက ခါတိုင္းလို သီခ်င္းေလးက ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ဇာတ္လမ္းမဟုတ္ပါဘူး။The Eggမွာ အီမင္ေဟ်ာင္း  ၾကက္ဥလႊတ္က်တဲ့အခ်ိန္  ထိန္႔လန္႔သြားတဲ့မ်က္ႏွာအ‌မူအရာေလးကို ၾကည့္ၿပီး စိတ္ကူးေပၚလာတဲ့ဇာတ္လမ္းေလးပါ။
အူေၾကာင္ေၾကာင္ႏိုင္ၿပီး စိတ္ကူးယဥ္ဇာတ္လမ္းေလးမို႔ အမွားပါရင္ ခြင့္လႊတ္ၾကပါ။

သေဘာမက်မႈတစ္စုံတစ္ရာပါလာခဲ့ရင္ ေကာ္မန္႔ခ်န္ထားခဲ့လို႔ ရပါတယ္ေနာ္။ခ်က္ခ်င္း ဖ်တ္ေပးပါ့မယ္။ဒီဇာတ္လမ္းေလးကို။

                                

Part (1)

ၾကက္ဥေလးတစ္လုံးက လူတစ္ေယာက္အတြက္ ဘယ္ေလာက္ထိ အေရးပါးသလဲ  ေတြးၾကည့္ဖူးလား။မင္းတို႔ မသိေလာက္တဲ့ အစြဲအလမ္းႀကီးတဲ့လူတစ္ေယာက္အေၾကာင္းေျပာျပမယ္။အဲ့လူ
နာမည္က အီမာ့ခ္လို႔ ေခၚတယ္။ငယ္ငယ္က မိဘေတြ စြန္႔ပစ္မႈႏွင့္ႀကီးျပင္းလာၿပီး အသက္(၁၈)ႏွစ္ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္။သူ႕ဘဝမွာ ဘယ္အရာကိုမွ မစြဲလမ္း၊မတြယ္တာခဲ့ေပမယ့္
ဘယ္ရမွန္းမသိ သူဆီေရာက္လာေသာၾကက္ဥတစ္လုံးကို သူ သိပ္ျမတ္ႏိုး၊တြယ္တာခဲ့တယ္။

သူရဲ႕စြဲလမ္းမႈက သိပ္ဆန္းၾကယ္ၿပီး ထူးဆန္းေနတာေၾကာင့္ သူရဲ႕တစ္ဦးတည္းေသာသူငယ္ခ်င္းဂ်ယ္မင္းက သူကို စိတ္က်န္းမာေရးဆရာဝန္ႏွင့္ ျပသခဲ့တယ္။သို႔ေသာ္ သူရဲ႕ဝမ္းနည္းျခင္း၊‌ေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္းခံစားခ်က္ေတြက ထူးျခားမႈမ႐ွိ။သာမန္လူအတိုင္းပင္။

ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ျဖစ္မယ္။ဂ်ယ္မင္းက သူကို နားလည္ေပးဖို႔ အမ်ိဳးမ်ိဳးႀကိဳးစားခဲ့တယ္။သို႔ေသာ္ သူရဲ႕ၾကက္ဥအေပၚ ထားေသာစိတ္ခံစားခ်က္က တစ္ေန႔၊တစ္ျခား ပိုပိုဆိုး႐ြာလာခဲ့တယ္။တစ္ခါတစ္ရံ ထိုၾကက္ဥကိုပင္ ေပါက္ခြဲပစ္ခ်င္တဲ့အထိ ယုယၾကင္နာေနခဲ့တယ္။

သူေျပာသည့္အနီေရာင္အနည္းငယ္သန္းေနေသာၾကက္ဥတစ္လုံး၏ ဒသနေတြကို ဂ်ယ္မင္း နားေထာင္ရပါမ်ား၍ နားေတြပင္ ေသြးထြက္ေတာ့မည္။သူကေတာ့ ေျပာေနဆဲ။ရင္ဖြင့္ေနဆဲပင္။

ၾကာလာေတာ့ ဂ်ယ္မင္းက သူကို စိတ္ပ်က္လာခဲ့တယ္။သို႔ေသာ္ သနားဂ႐ုဏာနာသက္ေသာစိတ္ေလးႏွင့္ အနားမွာ ႐ွိေပးခဲ့တယ္။အီမာ့ခ္မွာ ဂ်ယ္မင္းအျပင္ ဘယ္သူမွမ႐ွိဘူးေလ။