"Biliyor musun bu nehirde insan kılığında canavarların yaşadığından söz ediliyor. Seçtiği kurbanlarının kötü anlarında tıpkı pusu kurar gibi sudan çıkar, o günlerini hayatlarının en kötü günü gibi düşünmelerini sağlarmış. Ona karşı güçsüz düştüğün a...
Yorumlarınızı ve bölüm hakkındaki düşüncelerinizi bekliyorum.❤️
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"NAM DAREUM!"
Onlara kısa bir mesafe kala nefes nefese durmuştum.
Başını bana çevirmişti ironik tebessümüyle. Adımlarımı sertçe ilerletmiş tam karşısında durmuştum. Ne kadar sinirli göründüğümü düşüncelerinden anlayabiliyordum.
"Sana benimle ilgili hiçbir şey hakkında konuşmamanı üzerine bastırarak söylemiştim."
Omzunu ittirmiştim sinirlenerek.
"Ve sen sabrımı son raddesine kadar kullandın."
"E ne olacakmış kullandıysam?"
Gözlerimi devirip gülmüştüm. Ciddileşerek kolundan tutup ters çevirmiştim aniden. Hareket etmesini engelliyordum.
"Bırak beni psikopat. Kolumu kıracaksın."
Cırtlak sesini kulağımda duymamla biraz daha bastırmıştım kolunu.
"Ve haddini aştın. Şimdi şu karşımdaki aptallar mı kurtaracak seni elimden? Kendilerine hayrı olmayan şu koyun sürüsü yani?"
Hıhladım.
"Şimdi bu kolunu biraz daha bastırırsam neler olur biliyor musun?"
"Yapma, voleybol takımındayım ben geleceğim mahvolur."
Gözlerimi toplanan kalabalıkta gezdirmiştim.
"Duydunuz mu? Geleceği mahvolurmuş? Sen ne bok yapıyorsun peki şu an Dareum? Sen ne hadle kardeşimi aşağılamaya cüret ediyorsun?"
Gözlerimi yerde oturmaya devam eden Changbin'e çevirmiştim. Yaşlıydı gözleri. Hyunjin yanına çömelmiş onu sakinleştirmeye çalışıyordu.
"Özür dileyeceksin. Sen ve bu aptal topluluğun. Hepiniz teker teker özür dileyeceksiniz ondan."
Sessiz ağlamaları zerre bir duygu oluşturmuyordu içimde.
"Tamam, tamam yeter ki bırak beni."
Mırıldanarak reddetmiştim onu.
"Söyle hepsine özürlerini dilesinler."
"Dileyin lanet olasıcalar özrünüzü."
Gözlerimi kalabalıkta gezdirmemle tek bir çıt çıkmamıştı.
"Ben niye özür diliyormuşum. Kendisi oynadı çocukla."
"Dareum kendine göre oyuncak bulmalıydı. Min Hyera onun için fazla."
"Ne halleri varsa görsünler."
"Ben kim özür dilemek kim? Kafayı sıyırmış bu kız."
"Biz ne yaptık sanki?"
Zihinlerinde ve cümlelerinde duyduğum düşünceleriyle teker teker uzaklaşıyorlardı.
