"Biliyor musun bu nehirde insan kılığında canavarların yaşadığından söz ediliyor. Seçtiği kurbanlarının kötü anlarında tıpkı pusu kurar gibi sudan çıkar, o günlerini hayatlarının en kötü günü gibi düşünmelerini sağlarmış. Ona karşı güçsüz düştüğün a...
Yorumlarınızı ve kurguyu ya da bölümü beğendiyseniz oylarınızı bekliyorum. ❣️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Hyera..."
Bana seslenen bedenle camdan dışarıyı izlemeyi bırakmış, başımı ona doğru çevirmiştim.
"Bir şeyler yemelisin."
Koltuktaki boş tarafa oturmuş, tepsiyi önüme bırakmıştı. Gözlerimi hazırladığı şeylerde gezdirmiş, başımı ona çevirmiştim.
"Büyükbaban... bir haber var mı?"
Başını iki yana sallayıp gözlerini kaçırmıştı. Başımı eğip ellerimi incelemeye başlamıştım.
"Ben özür dilerim... tüm bu olanlar, beni o şekilde görmen, büyükbabanı bu işe bulaştırmam... her şey için. Her şey güzel gider sanmıştım, kendimi kandırmışım."
Bana çevirdiği gözlerine bakacak gücüm yoktu, pencereye çevirmiştim bakışlarımı.
"Seni... seni cehennemime ortak ettiğim için özür dilerim Hyunjin."
Tepsiyi önümden çekip cama başını eğerek görüş açıma girmişti.
"Hyera... olan biten her şeyden kendini sorumlu tutmayı ne zaman bırakacaksın?"
Çenemden nazikçe tutup kendine doğru çevirmişti başımı.
"Ne oldu o gece? Neden o günden beri böylesin. Ne uyuyorsun ne de yemek yiyorsun. Büyükbabam yapar arada böyle Hyera. Ben alışkınım ama senin kendini her şey için böylesine suçlaman daha çok acıtıyor canımı. Ne oldu o gece Hyera? Anlat bana."
Kızarmış gözlerinde gezdirmiştim gözlerimi. Benim gibi yorgun ve bitkindi. Onu bu hale getirmeye hakkım var mıydı gerçekten? Ellerimi elleri arasında sıkmasıyla kenetli ellerimize çevirmiştim gözlerimi.
"Anlat bana. Ne olursa olsun seninle olduğumu bil yalnızca."
Derin bir nefes alıp vermiş kenetli ellerimizi incelenmeye devam ediyordum.
"O gece... yani iki gün önce beni o hale getiren kişiler ya da belki kişi, oydu."
Başımı kaldırıp güç aramıştım gözlerinde. Devam etmemi ister gibi bakıyordu. Gözlerindeki güven ve güç verici bakışla gözlerim dolmuştu.
"Üvey babam... oydu. Beni bu dünyadan alıp götürmek isteyen kişi oydu. Beni götürüp geri dönmek amacı. Onun ruhunun özgürlüğüne karşılık benim ruhumun esirliği."
Ağlamamı bastırıp derin bir nefes alıp vermiştim.
"Ve geri döndüğünde sizi öldürmek amacı... Changbin, sen, Chan, Jisung, Seungmin... değer verdiğim herkes. Sizi hayatıma katmak yanlıştı Hyunjin. Bir sonraki sefer kurtulup kurtulamayacağımın garantisi bile yok. Bir sonraki sefer benimle olmanız onu engelleyemeyecek belki de."
