"Biliyor musun bu nehirde insan kılığında canavarların yaşadığından söz ediliyor. Seçtiği kurbanlarının kötü anlarında tıpkı pusu kurar gibi sudan çıkar, o günlerini hayatlarının en kötü günü gibi düşünmelerini sağlarmış. Ona karşı güçsüz düştüğün a...
Oy ve yorumlarınızla çok mutlu olduğumu unutmayın, finale bu kadar yakınken sizden alabileceğim son geri dönüşler (TT)
🎶 Taemin - Criminal
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Adımlarım gerçeklerin ortaya çıkardığı kin gibi sert ve kendinden emindi. Elimdeki golf sopasını merdivenlerdeki tutacaklara vurarak aşağı iniyordum. Korkunun verdiği o his yüzümdeki tebessümü arttırmıştı. Korkması gerekirdi, tıpkı o zamanlar benim korktuğum gibi.
"KİMSİN SEN?"
Yaşlanmış ve yılların ondan çok şey götürdüğünü belli eden sesi korkuyla titremişti, kapana kısıldığının farkındaydı. Kenardaki sandalyeyi sürükleyerek karşısında bırakmıştım. Her bir sesin onda bıraktığı titreme hissi içimde anlamlandıramadığım bir hisle rahatlama bırakıyordu. Benim gibi bir çok çocuğun zamanında yaşadığının zerresi değildi belki ama yine de hoşuma gidiyordu. Daha fazlasını da hak ediyordu.
Sandalyeye oturmuş bacak bacak üstüne atmıştım. Başı sürekli etraftaki seslere göre yön değiştiriyor, olduğu yerde bağlandığı iplerden kurtulmaya çalışıyordu.
"Kimsin dedim sana? Konuş! Ne işim var benim-"
Sesli bir nefes vermemle konuşmayı bırakmıştı.
"Yardımımı ister misin?"
Geçen gece bana kullandığı cümleyi kullanmamla şoka uğradığına yemin bile edebilirdim. Ya fazla aptaldı ya da benim aptal olduğumu düşünüp hafife almıştı beni.
"Hyera?"
Gülmüş, golf sopasını yerde dolaştırmıştım.
"Kızım bizim ne işimiz var burada? Seni de mi kaçırdılar yoksa?"
Sinirlenerek ayağa kalkmıştım. Hâlâ da rol peşindeydi. Oturduğu sandalyenin ayaklarına sertçe vurmamla yere düşmesini sağlamıştım.
"Aptalı oynayıp kinimi daha da harlama!"
Kısa süren sessizlikten sonra kahkahası kulaklarıma dolmuştu.
"Küçük kız büyümüş gerçekten."
Sopayı boğazına bastırmıştım kahkahalarına gülerek cevap vererek.
"Sandığından daha fazla... büyükbaba."
Eğilip göz bandajını açmıştım, gözlerini kısmış alışmaya çalışmıştı. Gözlerinin ilk karşılaştığı gözler benim gözlerim olmalıydı, son olan da.
"Fazla zekisin Hyera. İnsanların senden korkmasının sebebi de bu. Katilsin en başta."
Silahımı cebimden çıkarıp yere bırakmıştım kendimi yüzünü net görebilmek için.
