"Biliyor musun bu nehirde insan kılığında canavarların yaşadığından söz ediliyor. Seçtiği kurbanlarının kötü anlarında tıpkı pusu kurar gibi sudan çıkar, o günlerini hayatlarının en kötü günü gibi düşünmelerini sağlarmış. Ona karşı güçsüz düştüğün a...
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
"Gerçekten çıkmayacak mısın karşılarına? Sevgilin seni her şekilde kabul eder biliyorsun. Babasının umrunda olacağını sanmıyorum, lise zamanlarında ismini bile duymamışsın."
Yorganımı üzerime çekip iyice yaslamıştım sırtımı duvara. Mihee'yle birlikte oturuyorduk. Daha doğrusu kolum yüzünden ben dinleniyor o da başımda bekliyordu.
"Düşünüyorum neler olabilir ortaya çıkarsam diye. Her ihtimali göz önüne almalıyım."
Derin bir nefes alıp vermişti. Başımı ona çevirmiştim.
"Ama anlamadığım şu madem kimliğim ve Hyunjin'in polis olması önemsizdi. Neden uyandığım da izin vermediler onları görmeme?"
Sözlerimle gözlerime odaklanmıştı anlamaya çalışır gibi.
"Beni, bizi kurtardılar. Başkalarını kurtarmamızı sağladılar. Tamam minnettarım ama bilmiyorum. Kafamda dönüp duruyor bu. Keşke o adamın zihnini okuyabilseydim."
"O da kurbanlardan biriydi biliyorsun, zihnini kapatmayı öğrenmiştir bizim gibi."
Mırıldanmıştım.
Elimi tutup güven vermek istercesine gülümsemişti.
"Hiç kimseyi umursamadan buluş onunla Hyera. 19 yaşındaydın ondan ayrıldığında, bugünse 27 yaşındasın. Onların oyalamasıyla belki 40 yaşına kadar bile bekleyebilirsin. Hiç olmazsa ilk olarak sevgilinle buluş. Gizlice yapabilirsin bunu. Hiç kimsenin haberi olmamasını sağlarım bende. Bir kez olsun yalnızca kendin için bir şey yap."
Dolmuş gözlerimle başımı aşağı yukarı sallamıştım.
"Buluşacağım, her şeye inat."
Yataktan kalkıp elimi bırakmıştı.
"Yeonjun kapıda bekliyordu ben girmeden bile önce. Endişeli senin için. Konuş biraz onunla."
Başımı sallayıp onaylamıştım onu.
Kapıyı açıp çıkmasıyla Yeonjun girmişti içeri.
"Noona..."
Gülümseyerek yanımı pat patlamıştım. Yanıma oturmasıyla yorganı bacaklarına örtmüştüm.
Gülerek bana dönmüştü.
"Beni ilk bulduğun gün yanında uyuyormuş gibi hissettim."
Gülmüş saçlarını karıştırmıştım sağlam elimle.
"O zaman miniciktin daha. Şimdi eşek kadar oldun."
