《Indemnity》

🖇PART 28🖇

•متن چک نشده•

بعد از صحبت با یونگی از جیمین خواهش کرده بود تا تنهایی به پارک بیاد و کمی با خودش فکر کنه و بر خلاف انتظارش جیمین خیلی خوشحال شد و تا اونجا رسوندش

اواخر فصل زمستون بود و بهار در راه، پس طبیعتا هوا در حال گرم شدن بود!

روی صندلی نشسته بود و خیره به بچه های کوچیک، با توله های توی شکمش حرف میزد

انگار که امگای درونش منتظر یه اشتباه از آلفاش بود تا برای همیشه اونو فراموش کنه... اون لج کرده بود و به هیچ وجه قصد نداشت از موضع خودش پایین بیاد و داشت از دستش پیش بچه هاش گِلِه میکرد... دیگه کافی بود هر چقدر که منتظر مونده بود؛ با سادگی تمام به این فکر می‌کرد که چطور مثل احمق ها ایمان داشت که آلفا از کاراش پشیمون میشه و بعد از بدست آوردن سلامتیش میاد و ازش معذرت خواهی میکنه و اون هم میبخشتش

پوزخندی به طرز تفکر خودش زد

دیگه ساده بودن و خریت کردن کافی بود

با پوزخندی توی دلش گفت:

'بهت فقط یه فرصت دیگه داده بودم که همونم با دستای خودت خراب کردی. من احمقو بگو که مدام فکر میکردم مشکل از منه و به خاطر منه که زندگیمون به هم ریخته. فک میکردم برات کافی نیستم. اما جونگ کوک... این تو بودی که لیاقت یه زندگی آروم رو نداشتی... دیگه تصمیم گرفتم دست از سرت بردارم. با خیال راحت پی عیاشی هات برو!'

و توی همون پارک، به خودش قول داد که دیگه هیچ جا، هیچ اسمی از جونگ کوک نبره

حالا که فکرشو میکرد انگار یه وزنه ی صد کیلویی رو از روش برداشتن و با خیال راحت میتونه نفس بکشه

نفس عمیقی کشید و به صدای جیغ بچه های توی پارک، که دور از چشم پدر و مادرشون شیطونی میکردن گوش سپرد

نشستن شخص آشنایی رو دقیقا بقل دستش حس کرد و با تعجب، لبخندی به رئیسش زد

آلفا که منتظر جیغ و داد از طرف امگا بود متعجب بهش نگاه کرد:

"فکر کنم من مردم و به بهشت رفتم چون یه فرشته داره برای اولین بار بهم لبخند محبت آمیز میزنه!"

امگا از لفظ فرشته خنده ای کرد و گفت:

"شاید چون این فرشته امروز رو مود خوبیه؟"

آلفا هم در جواب لبخند زد و قبل از اینکه بشینه گفت:

"بابات رفتارم متاسفم. یه لحظه خل شده بودم و... کنترلمو از دست دادم... واقعا نمیدونم چی بِ..."

"مهم نیست. چیزیه که شده"

با گیجی پلک زد:

"یعنی... منو بخشیدی؟"

امکا دوباره نگاهشو به رو به روش داد و اوهومی زمزمه کرد

با این کار، باعث شد هیونجین فرصتی برای آنالیز کردنش بدست بیاره