ក្រោក!
សំលេងបើកទ្វារបានធ្វើឲ្យកាយតូចភ្ញាក់ពីដំណេក ស៊ុននូសម្លឹងមើលជុំវិញឃើញថាជាបន្ទប់ខុសប្លែកពីម្សិលមិញ ព្រោះបន្ទប់មួយនេះមានការរៀបចំយ៉ាងប្រណិត
" ភ្ញាក់ហើយឬ? " មិនបាច់ទាយច្រើនក៏ដឹងថាជារៀងក្រាស់ដើរចូលមកជាមួយចានបបរដាក់លើថាសមួយ
" លោកត្រូវការអី លោកមិនទាន់ប្រាប់ខ្ញុំទេថាចាប់ខ្ញុំមកទីនេះធ្វើអី " ស៊ុននូសួរនាំទាំងខឹងដែលសុខៗត្រូវគេចាប់មកបែរនេះ
" ញាំបបរសិនទៅយើងនឹងប្រាប់ឯង " រាងក្រាស់ដាក់ចានបបរលើតុក្បែរគ្រែរបស់ស៊ុននូ ដោយសារតែឃ្លានផងស៊ុននូក៏លើកយកមកញាំទាំងមិនបានចាប់អារម្មណ៍ឬប្រុងប្រយ័ត្ន
" អស់ហើយនិយាយមក " ស៊ុននូដាក់ចានបបរចុះរួចសម្លឹងមើលមុខរាងក្រាស់ ខណៈនោះទឹកមុខរបស់ស៊ុងហ៊ូនក៏ប្រែជាកាចសម្លក់ទៅកាន់ស៊ុននូយ៉ាងកំណាចខុសពីទឹកមុខចូលមកមិញនេះ
" ក៏ព្រោះដើម្បីសងសឹកដែលម៉ាក់ឯងជាដើមហេតុធ្វើប៉ាម៉ាក់យើងស្លាប់! " ស៊ុងហ៊ូនស្រែកកំហកដាក់ស៊ុននូដែលធ្វើឲ្យរាងតូចហាក់មានការភ័យខ្លាចបន្ដិចដែរតែប្រឹងធ្វើរឹងមាំតបទៅរាងក្រាស់វិញយ៉ាងក្លាហាន
" លោកថាម៉ាក់ខ្ញុំធ្វើឲ្យប៉ាម៉ាក់លោកស្លាប់ចង់សងសឹងមិនស្លាប់ទៅតាមម៉ាក់ខ្ញុំដែលទៅ "
" ចន ស៊ុននូ អាក្មេងឌឺ! "
" ឌឺចឹងហើយ ហើយបើដឹងថាគេឌឺដែរ ប្រកាច់ងាប់មកនិយាយជាមួយគេធ្វើអី " មួយម៉ាក់នេះធ្វើឲ្យស៊ុងហ៊ូនស្ទើរចុកឈាម ងាកទៅមើលកូនចៅជំនិតទាំងពីរប្រឹងទប់សំណើចកុំឲ្យសើចមិនចឹងក្លាយជាចំណីត្រីមិនខានទេ
" យើងចង់ដឹងណាស់ថាតិចទៀតនេះឯងនៅឌឺទៀតទេ " និយាយមិនទាន់ផុតពីមាត់ផង ស៊ុននូចាប់ផ្ដើមមានអារម្មណ៍មិនស្រួលទៅៗ នៅសុខៗក៏បែកញើសជោគខ្លួន
" មិចក៏ក្ដៅម្ល៉េះនែលោក! អីក៏កំណាញ់ម៉ៅស្វិតម្ល៉េះអត់បើកម៉ាសុីនត្រជាក់ទេអី ខ្លាចខាតភ្លើងឬយ៉ាងមិចហាស " ស៊ុននូនិយាយផងយកសៀវភៅបក់ផងមិនដឹងថាហេតុអីក៏មានអារម្មណ៍ថាក្ដៅទៅៗដូចគេយកភ្លើងមកដុតចឹង
" ហុឹស! មានអារម្មណ៍យ៉ាងមិចដែល ត្រូវការឲ្យយើងជួយទេ " ស៊ុងហ៊ូនឱនមកនិយាយក្បែរត្រចៀករបស់រាងតូចរាងកាយទាំងពីរជិតគ្នា ខ្យល់ដង្ហើមរបស់រាងក្រាស់បង្ហើរប៉ះនឹងកញ្ចឹងករបស់ស៊ុននូធ្វើឲ្យគេកាន់តែមានចំណងរោលរាល
" លោក! លោកដាក់អីក្នុងបបរមិញនេះ " ស៊ុននូងាកឃើញចានបបរក៏ចាប់ផ្ដើមសង្ស័យ
" មិនមានអ្វីទេគ្រាន់តែជារបស់ម្យ៉ាងធ្វើឲ្យឯងដាច់ខាតត្រូវតែលន់តួរអង្វរយើង អាក្មេងឌឺ! សឺត! " ស៊ុននូញញឹមចុងមាត់ឈ្លាតរាងតូចភ្លេចខ្លួនក៏ឆ្មក់ថើបមួយខ្សឺតទៅ ស៊ុននូវិញព្រឺសំបុលទ្រាំងសឹងតែមិនបាន
" លោកថោកទាបណាស់ នេះលោកបែរជាដាក់ថ្នាំ... ថ្នាំសម្រើបក្នុងបបរលោកឯងនេះអន់ជាចៃឆ្កែទៅទៀត ទេៗ! អត់ជាងជីដូនជីតា...ចៃឆ្កែទៅទៀត អ្ហឹម! " ដោយអត់មិនបានស៊ុងហ៊ូនក៏ចាប់ច្របាច់មាត់ស៊ុននូរួចទំលាក់បបូមាត់ថើបដោយគ្នាការអនុញ្ញាតពីរាងតូចអីបន្ដិច ស៊ុននូប្រឹងរើបំរាស់ប្រឆាំងតែស៊ុងហ៊ូនចាប់ផ្គួបដៃទាំងពីរចូលគ្នារួចលើកឡើងលើក្បាល
" អ្ហឹម... ហ្ហឹម! " ស៊ុងហ៊ូនបន្ដថើបមិនសំចៃនាយព្យាយាមរុលអណ្ដាតទៅប្រលែងក្នុងក្រអូមមាត់របស់រាងតូចដោយមិនខ្វល់ថារាងតូចកំពុងតែត្រដរខ្យល់ពិបាកដកដង្ហើមសឹងស្លាប់ ដៃតូចៗខំវាយស្មារនាយឲ្យចេញតែគ្មានប្រយោជន៍ឡើយ
" លោក! ... " ស៊ុននូដកដង្ហើមផេតផតពេលស៊ុងហ៊ូនប្រលែងការថើបឲ្យមានសេរីភាព
" ផ្អែលដែរតើ " រាងក្រាស់លិតបបូរមាត់ខ្លួនឯងហើយសម្លឹងមុខស៊ុននូរបៀបឌឺដង
" លោកឯង... រោគចិត្ត! "
" ហេ! អ្នកណារោគចិត្តនៅមិនទាន់ដឹងទេ ប្រាកដហើយថាមិនត្រូវការយើងជួយនោះ " នាយសម្លឹងមើលស៊ុននូពេលនេះមុខរបស់គេកាន់តែក្រហម ខ្លួនប្រាណចាប់ផ្ដើមញ័រព្រោះជាតិថ្នាំវាយលុករាងកាយរបស់គេសឹងតែគ្រប់គ្រងសតិរបស់គេទៅហើយ
" យើងសុខចិត្តស្លាប់ក៏មិនឲ្យមនុស្សថោករោគចិត្តដូចឯងប៉ះពាល់យើងដែរ ថយចេញ! កុំចូលមក! " ស៊ុននូប្រឹងរកិលថយក្រោយចំណែកស៊ុងហ៊ូននាយមិនខ្វល់ឡើយគេដើរចូលទភជិតរាងតូចបន្ដិចមន្ដៗជាមួហស្នាមញញឹមចុងមាត់
" ហ្អឹក! ចេញទៅលែងដៃខ្ញុំ "
" អង្វរយើងទៅ " ស៊ុងហ៊ូនចាប់ដៃរបស់ស៊ុននូ
" គ្មានថ្ងៃទេ " ស៊ុននូតបវិញយ៉ាងក្លាហានតែធាតុពិតក្នុងខ្លួនពិបាកទ្រាំខ្លាំងណាស់
" មាត់រឹង ល្អតើ... តាមចឹត្ត! " និយាយចប់រាងក្រាស់ក៏ចាកចេញពីបន្ទប់បាត់ទៅ ស៊ុននូឃើញចឹងក៏ស្ទុះរត់ចូលទៅក្នុងបន្ទប់ទឹកនាយតូចអង្គុយក្នុអាងទឹកតូចហើយបើកទឹកបង្ហូរស្រោចលើកាយតូចដើម្បីបញ្ចុះកម្ដៅ
" មិចក៏មិនអន់ថយសោះចឹង " មិនថាគេព្យាយាមមុជទឹកយ៉ាងណាតែគេនូវតែមិនអាចឲ្យចំណងរបស់គេចុះអន់ថយឡើយ ស៊ុងហ៊ូនត្រលប់មកដល់បន្ទប់របស់ខ្លួនទាញ laptop បើកមើលកាំមេរ៉ាក្នុងបន្ទប់របស់រាងតូចមិនចោលសូម្បីបន្ទប់ទឹក
" ចៅហ្វាយបើបែរនេះទៀតអ្នកប្រុសតូចនឹងស្លាប់ថ្នាំនេះក្រៅពីចំណងតណ្ហាអ្វីក៏មិនអាចកាត់បន្ថោយបានដែរ ទោះជាត្រាំទឹកយ៉ាងណាក៏ដោយ " ថេន បង្ហាញទឹកមុខព្រួយបារម្ភជាខ្លាំង
" មែនហើយចៅហ្វាយណាមួយវាជាប្រភេទថ្នាំថ្មីទៀតយល់ល្អ... "
" ក្បាលរឹងណាស់ហេ! ឌឺបែបនេះតតែឲ្យវាភ្លាក់ថ្នាំងខ្លាំងចឹងហើយ... វាជាសាច់ញា្ញតិពួកឯងអីបានខំប្រឹងនិយាយកាន់ជើងម្ល៉េះ
" មិនបានកាន់ជើងតែខ្លាចចៅហ្វាយអត់លិតទៅវិញទេ "
" មែននឹងថ្ងៃមុនឃើញរអ៊ូថាចង់ប៉ះពាល់គេសោះនឹង " ធីននិងថេនខ្សឹបខ្សៀវគ្នាទៅវិញទៅមកតែគិតឬថារាងក្រាស់មិនលឺ ស៊ុងហ៊ូនងាកទៅសម្លក់កូនចៅនេះរាងតូចឌឺគេមិនឆ្អែតនូវមកត្រូវកូនចៅជំនិតទាំងពីរឌឺដងទៀត អ្នកជាកូនចៅឃើញចឹងក៏ប្រញាប់គេចខ្លួនចេញទៅបាត់
ស៊ុងហ៊ូនសម្លឹងមើលស៊ុននូដែលមិនព្រមនិយាយអង្វរគិតតែពីទ្រាំរមួលខ្លួនចុះឡើង
" ពូកែទ្រាំមែនទេ មិនខ្ចីអង្វរហេ! ទោះឯងមិនអង្វរក៏យើងមិនលើកលែងឲ្យឯងដែរ " និយាយចប់ស៊ុងហ៊ូនក៏បិទ laptop ទាំងកម្រោលហើយក៏ដើរចេញទៅទាំងកំហឹង
YOU ARE READING
មិត្តកំពូលស្នេហ៍ "THE REVENGE" វគ្គ 2 «ចប់» ✔️
Fanfictionរឿងរ៉ាវស្នេហាកើតឡើងព្រោះតែបំណុលនិងគំនុំចិត្ត ការបែកបាក់ដែលមិនអាចទទួលយកបាន ការស្លាប់របស់ហូស៊ុកក្លាយជាសោនាវកម្មមួយសំរាប់មនុស្សដែលស្រលាញ់គេ តែរឿងមិនចប់ត្រឹមនេះឡើយ ព្រោះឥទ្ធិពលនៃគំនុំបានធ្លាក់មកលើកូនចៅជំនាន់ក្រោយទៅហើយ។ ជុងប៊ីកូនប្រុសច្បង គេមានក្ដីស្រមៃ...
