ភាគទី ០៨

339 46 2
                                    

គ្រាំង!

ស៊ុងហ៊ូនធាក់ទ្វារមួយទំហឹងរបើកគន្លឹះទ្វារខ្ទេចអស់នាយដើរសំដៅទៅកាន់ស៊ុងហ៊ូនដែលកំពុងអន្ទះអន្ទែងនៅក្នុងអាងទឹក
" លោកកុំចូលមកឆាប់ចេញទៅ ខ្ញុំសុខចិត្តស្លាប់ក៏មិនឲ្យលោកប៉ះពាល់ខ្ញុំដែរ " ស៊ុននូបន្ដឌឺដងមិនឈប់តែគិតថារាងក្រាស់ខ្វល់ឬទោះរាងតូចមិនអង្វរក៏គេធ្វើវាដែរ
" កុំសង្ឃឹមថាបានងាប់ងាយៗនោះ មិនអង្វរហេ! បានតើយើងក៏មិនបន្ធូរដៃឲ្យឯងដែរ " ស៊ុងហ៊ូនចាប់កអាវរបស់ស៊ុងនូរួចចាប់ផ្ដើមប្រើដៃមាំទាំងពីរហែរក្រណាត់អាវឪ្យដាច់ខ្ទេចខ្ទីអស់

ខ្វោក! ៗ

" ទេៗ... កុំ! ចេញទៅ... " ស៊ុននូទោះពិបាកទ្រាំស្ទើរស្លាប់ក៏គេព្យាយាមតស៊ូប្រកែកជាមួយមួយសកម្មភាពរបស់ស៊ុងហ៊ូនដែរ
" យើងមិនដែលឃើញអ្នកណារឹងក្បាលនឹងពូកែរឌឺដូចជាឯងទេ! គេមិនដូចឯងឡើយ... " នៅសុខៗស៊ុងហ៊ូនក៏និយាយរលឹកពីមនុស្សម្នាក់ផ្សេងទៀត
" បើម្នាក់នោះល្អជាងខ្ញុំលោកក៏ទៅរកគេទៅមកព្យាយាមទាញខ្ញុំពាក់ព័ន្ធធ្វើអី អាបង្គួយនេះ "
" ឯង! " ស៊ុងហ៊ូនខឹងកាន់តែខ្លាំងហួសចិត្តនឹងរាងតូចជិតស្លាប់ហើយនៅខ្លាំងជេរគេបានទៀត
" មាត់នឹងពូកែរជេរណាស់មែនទេ បាន! ហុឹម! " ស៊ុងហ៊ូនទំលាក់បបូរមាត់ទៅថើបមាត់ទន់រលោងរបស់ស៊ុននូយ៉ាងកម្រោលនាយថើបផងខាំផងធ្វើឲ្យមានក្លិនឆ្អាបឈាមចេញមកស៊ុននូដំបូងៗព្យាយាមប្រកែកតែយូរៗទៅបែរជាស្របតាមរាងក្រាស់ទៅវិញព្រោះថាពេលនេះជាតិថ្នាំរើកាន់តែខ្លាំងគ្រប់គ្រងស្មារតីរបស់ស៊ុននូអស់ទៅហើយ

ថើបសុខៗស៊ុងហ៊ូនក៏ឈប់ពាក់កណ្ដាលទីធ្វើស៊ុននូអន្ទះអន្ទែងក្ដៅក្រហល់ក្រហាយតែម្នាក់ឯង
" អង្វរយើងទៅ យើងនឹងជួយឯង! " ស៊ុងហ៊ូនញញឹមចុងមាត់ដៃម្ខាងចាប់ទ្រចង្ការរបស់ស៊ុននូឡើងនិយាយឌឺដង
" ជួយ... ជួយផង! " ស៊ុននូគ្មានជ្រើសគេគិតសប់ៗទៅគឺមិនគួរស្លាប់ទៅទាំងចឹងឡើយទេគេមិនព្រមចាញ់ទាំងចឹងឡើយ ចង់បានគេណាស់ត្រូវទេបានគេសុខចិត្តចាញ់ម្ដងចុះ
" យើងស្ដាប់មិនលឺទេ! " រាងក្រាស់ធ្វើជាស្ដាប់មិនលឺស៊ុននូក្នុងចិត្តក៏ខឹងគេមិននិយាយច្រើនតែក៏ស្ទុះទៅឱបរាងក្រាស់ហើយថើបបបូរមាត់របស់នាយវិញដល់ដំណាក់កាលនេះទៅហើយស៊ុននូក៏មិនយល់ហេតុអីគេចេះរឿងស្មោគគ្រោកទាំងនេះដែលប្រហែលមកពីជាតិថ្នាំដែលគ្រប់គ្រងគេហើយ ស៊ុងហ៊ូនក៏មិនឲ្យឱកាសនេះកន្លងផុតទៅដូចគ្នា នាយចាប់លើកាយរាងតូចចេញពីទឹកទាំងគ្មានសំលៀកបំពាក់ ភ្លៅទាំងសងខាងគៀបចង្កេះរាងក្រាស់ ដៃមាំទាំងកាន់ភ្លៅទាំងពីររាងតូចដើរទៅបន្ទប់គេងវិញ បបូរមាត់នៅតែបន្ដថើបបឺតជញ្ជក់យករសជាតិផ្អែមទៅវិញទៅមកមិនឈប់

ស៊ុងហ៊ូនថើបបន្ដើរដោះសំលៀកបំពាក់ខ្លួនចេញបន្ដើរហើយបោះទៅម្ខាង
" អ្ហាស៎! ឈឺ... ឈឺណាស់! " ស៊ុននូភ្លេចខ្លួនស៊ុងហ៊ូនក៏ដាក់បញ្ជូលកូនប្រុសតូចក្នុងរុនតូចចង្អៀតរបស់ស៊ុននូធ្វើឲ្យនាយតូចឈឺចុកចាប់ជាខ្លាំង តែរាងក្រាស់មិនខ្វល់ឡើយគេបន្ដបុកបញ្ចូលរហូតចូលជ្រៅលិចបាត់ស្រមោល
" អ្ហាស៎... អូយ! តិចៗ... ទៅរហ័នទៅណាអាឆ្គួត! " ស៊ុននូនៅដឹងខ្លួនខ្លះគេប្រឹងរុញរាងក្រាស់ចេញព្រោះវាឈឺពេកនេះដោយសារស៊ុននូត្រូវថ្នាំផងបើមិនបានត្រូវថ្នាំរាងក្រាស់លែងខ្លាំងៗមិនគិតចឹងច្បាស់ណាស់ស៊ុននូស្លាប់លើបង្គង់មិនខានទេ
" ឯងតឹងណែនណាស់! រឹតយើងខ្លាំងដូចគ្នា អ្ហាស៎! " ស៊ុងហ៊ូនបន្ដក្រលែងចង្អេះបោកផ្ទប់មិនឈប់ ស៊ុននូដែលចាប់ផ្ដើមសាបជាតិថ្នាំចាប់ផ្ដើមមានអារម្មណ៍ឈឺចុកចាប់
" អ្ហាស៎! បានហើយឈប់ទៅឈឺណាស់! "
" យើងមិនឈប់! " មួយម៉ោងក្រោយមកទឹកទីមួយក៏បានបញ្ចប់ស៊ុននូវិញសភាពដូចត្រូវគេរំលោភបូកចឹង
" នេះលោកចង់ធ្វើអីទៀតហើយ " ស៊ុននូបើកភ្នែកធំពេលស៊ុងហ៊ូន ពេលរាងក្រាស់ចាប់លើកាយតូចឲ្យអង្គុយពីលើកាយមាំទាំ
" អូយ! ឈឺ... នេះ! " ស៊ុននូភ្ញាក់ព្រើតព្រោះតែរបស់រឹងដកចូលរុនតូចចង្អៀតលិចកប់ជ្រៅៗតែលើនេះវាឈឺជាងលើកមុនទៅទៀតស៊ុងហ៊ូនចាត់ការមិនខ្វល់ថានេះជាលើកទីមួយរបស់ស៊ុននូឡើយ
" យើងមិនទាន់និយាយថាឈប់ទេ! " រាងក្រាស់ញោតស្នាមញញឹមចុងមាត់ហើយបន្ដបុកពីក្រោមមួយទំហឹង

ក្រចកវែងល្មមរបស់ស៊ុននូខ្វាចសាច់ខ្នងពេញដោយសាច់ដុំឲ្យរលាត់ចេញឈាមតែវាមិនបានធ្វើឲ្យស៊ុងហ៊ូនឈឺចាប់នោះទេវារឹតតែធ្វើឲ្យរាងក្រាស់កើនចំណងកាន់តែខ្លាំង

ចលនាចង្កេះក្រលែងមិនឈប់ រាងក្រាស់ធ្វើដោយមិនខ្វល់ថាអ្នកនៅពីក្រោមឈឺចាប់ដូចត្រូវគេហែកទាំងរស់ចឹង
" ហុឹក! ហុឹក! ឈប់ទៅបានហើយ! ឈឺ... អ្ហាស៎! "
" មិនខ្លាំងទៀតទៅ បានតែមាត់តែក៏មិដេកថ្ងូរក្រោមទ្រូងយើងដដែល " ឈាមស្រស់ជ្រាបចេញតាមរុនតូចចង្អៀតតែមិនបានធ្វើឲ្យស៊ុងហ៊ូនឈប់ នាយបែរជាញញឹមពេញចិត្តពពេញដោយគំនួច
" អ្ហាស៎! ប៊ី.... " មួយមាត់ចុងក្រោយធ្វើឲ្យស៊ុននូភាំងបន្ដិចតែក៏សន្លាប់បាត់ស្មារតីព្រោះតែហត់នឿយនឹងស៊ុងហ៊ូនបំពានគេមិនឈប់នៅមិនថ្នមទៀត

ទឹកទីដប់ប្រាំបានបញ្ចប់ស៊ុងហ៊ូនទាញអាវឃ្លុំមកពាក់ភ្នែកដៀងមើលអ្នកដែលសន្លាប់នៅលើគ្រែ
" បើឯងជាជុងប៊ីមិនដឹងជាល្អយ៉ាងណាទេ... " និយាយចប់នាយក៏ដើរចូលបន្ទប់ទឹកលាងសម្អាតខ្លួនរួចក៏រៀបចំស្លៀកពាក់ចេញទៅក្រៅបាត់ទុកឲ្យស៊ុននូនៅគេងតែឯង

មិត្តកំពូលស្នេហ៍ "THE REVENGE" វគ្គ 2 «ចប់» ✔️Where stories live. Discover now