Zawgyi
"လမ္းခြဲရေအာင္"
စကားစုေလးတစ္ခုပါပဲ။ ဒါေပမ့ဲ အစိတ္စိတ္ေၾကသြားတာက ႏွလံုးသားႏွစ္စံု။ ဟင့္အင္း ... တစ္စံုတည္းပါ။ သူ႔ေ႐ွ႕မွာ ရိွေနတ့ဲ Seungmin က ဘယ္လိုမွမေနပါေလ။လမ္းခြဲစကား ေျပာခ်ိန္မွာေတာင္ တစ္ခ်က္ေလးမွ တံု႔ဆိုင္းျခင္းမရိွသလို တုန္ရီျခင္းလည္း ကင္းမ့ဲေနပါ၏။
"ဘာလုိ႔လဲ Hyung ?"
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကား အဆင္ေျပေနခ့ဲတာပဲေလ။ မေန႔ကေတာင္ ငိုေနတ့ဲ Seungmin ကို သူႏွစ္သိမ့္ခ့ဲရပါေသးသည္။ ဒါန႔ဲမ်ား တစ္ရက္ ၊ တစ္မနက္အတြင္း ဘာေၾကာင့္ Seungmin စိတ္ေျပာင္းသြားရသလဲ။
"ငါတို႔ ေ႐ွ႕ဆက္လို႔မွ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့တာ ... I.N ရာ"
Seungmin သည္ သူ႔အား အခုထိ ေမာ့ၾကည့္မလာေသးပါ။ အခုက်ေတာ႔မွ စားပြဲက သိပ္ကိုစိတ္ဝင္စားဖို႔ ေကာင္းေနပံုပင္။ စားပြဲကိုပဲ ေတာက္ေလ်ွာက္ေငးေနလုိက္တာမ်ား။
"မဟုတ္မွလြဲေရာ အန္တီေနာက္ဆံုးမွာခ့ဲတာေၾကာင့္လား ?"
သူ႕အေမဆံုးခ်ိန္မွာ Jeongin လည္း ရိွေနသည္မို႔ မွာခ့ဲတ့ဲ ေနာက္ဆံုးစကားကုိ ၾကားခ့ဲသည္။
"အင္း။ မင္းလည္း သိတာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီထက္ပိုၿပီး မနာက်င္ရခင္ လမ္းခြဲၾကတာ အေကာင္းဆံုးျဖစ္မယ္ ထင္တယ္။"
"အခုေရာ ကြၽန္ေတာ္ မနာက်င္ရေတာ့ဘူးတ့ဲလား ?"
Seungmin ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူ႔ကိုေမာ့ၾကည့္လာသည္။ သို႔ေပမ့ဲ တစ္ခြန္းမွ ျပန္မေျဖပါ။
Jeongin ဟားတိုက္ၿပီး ရယ္ပစ္လိုက္သည္။
သိပ္ရယ္ရပါ၏။ ႏွစ္ႏွစ္တာ ခ်စ္သူသက္တမ္းကို တစ္ရက္ တစ္မနက္အတြင္း ဖ်က္ဆီးလိုက္ပံုမ်ား အမိႈက္တစ္ခုကို စြန္႔ပစ္လိုက္သလိုပါပဲ။
"ဒါေပမ့ဲ ငါတို႔ မိတ္ေဆြေတြအျဖစ္ ဆက္ရိွသြားလုိ႔ ရပါေသးတယ္"
ဟင့္အင္း။ Jeongin ဒီေလာက္ မသန္မာေသးပါ။ ျပတ္စဲသြားတ့ဲ ခ်စ္သူတစ္ေယာက္ကို မိတ္ေဆြအျဖစ္ ဆက္ခင္သြားဖို႔ သူ႔အတြက္ ခဲယဥ္းပါသည္။ အေရာင္စြန္းထားတ့ဲ သံေယာစဥ္ေတြကို အေရာင္ခြၽတ္ရတာ အခ်ိန္တစ္ခုေတာ့ ၾကာပါဦးမည္။
YOU ARE READING
Strawberries And Cigarettes • 황승
FanfictionWherein, cigarettes taste like strawberries . - Written in Burmese
