Strawberries And Cigarettes • 황승

10

Zawgyi

စာအုပ္ေတြရဲ႕အလယ္ ေခါင္းႏွစ္ထားလုိ႔ရတ့ဲ ေနရာတစ္ခု။
ရိွေနတ့ဲလူေတြကလည္း စာအုပ္ကိုယ္စီႏွင့္ အလုပ္႐ႈပ္ေနသည္မို႔ စကားေျပာသံမၾကားရသည္အထိ တိတ္ဆိတ္ေနသည္။

လူထုရဲ႕ ၈၉ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္က ပ်င္းဖို႔ေကာင္းတယ္လုိ႔ သမုတ္ၾကေပမ့ဲ စာအုပ္ေတြကိုျမတ္ႏိုးတ့ဲ ၁၁ ရာခိုင္ႏႈန္းေသာ လူေတြအတြက္ေတာ့ နိဗၺာန္အလားပါပဲ။

သြယ္ဝိုက္ျခင္းနိယာမကို ဖယ္ခ်ရင္း ခပ္႐ွင္း႐ွင္းေျပာရလ်ွင္ေတာ့ စာၾကည့္တိုက္တစ္ခုျဖစ္ပါသည္။

ထိုင္ခံုတန္းရဲ႕ အစြန္းတစ္ဖက္မွာ Hyunjin ႏွင့္ Seungmin တို႔သည္ စာအုပ္စာရြက္ေတြၾကား အလုပ္မ်ားေနခ့ဲသည္။

အစကေတာ့ Hyunjin တို႔ အခန္းမွာ စာအတူတူလုပ္ၾကေပမ့ဲ အိမ္ ဆိုတ့ဲ သဘာဝအတိုင္း အနားယူခ်င္စိတ္တို႔က အႏိုင္ယူယူသြားတတ္သည္။ တင္းမာေနတ့ဲ မ်က္ေၾကာေတြကို ေျဖေလ်ွာ့ရာမွ လွဲခ်မိရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားတာမ်ိဳး။ အျပင္ဘက္႐ွိ ငွက္ေတြတိမ္ေတြထံ စိတ္လြင့္မိတာမ်ိဳးေပါ့။

ထို႔ေၾကာင့္ စာၾကည့္တိုက္မွာပဲ ခ်ိန္းဆိုၿပီး စာလုပ္ျဖစ္ေတာ့သည္။

"အျပင္ခဏထြက္လိုက္ဦးမယ္"

ဖတ္လက္စ,စာအုပ္ကိုပင္ ျပန္မပိတ္သြားဘဲ ေဘာင္းဘီအိတ္ကပ္ထဲ လက္ထည့္ရင္း ထြက္သြားတ့ဲ Hyunjin သည္ ေဆးလိပ္သြားေသာက္တာမွန္း Seungmin သိေနတ့ဲအခါ အေနာက္မွ လိုက္သြားမိသည္။

စာၾကည့္တိုက္အေနာက္လမ္းရဲ႕ နံရံကိုမွီရင္း Hyunjin ေဆးလိပ္တိုတစ္လိပ္ကို ေမာမက္စြာ ႐ိႈက္ဖြာမိသည္။

ေဆးလိပ္ျဖတ္ပါမယ္လို႔ ကတိထားထားေပမ့ဲ ႏွစ္ခ်ီေအာင္ စြဲေသာက္ခ့ဲတာမလုိ႔ ႐ုတ္တရက္ျဖတ္ပစ္ဖို႔က သိပ္ကို ရက္စက္လြန္းတယ္မလား။ ထို႔ေၾကာင့္ တစ္ပတ္ကို သံုးခါေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ အလြမ္းေျပ,ဖြာဖို႔ Seungmin ခြင့္ျပဳခ့ဲသည္။

"ငါ့ကိုလည္း တစ္ဖြာေလာက္ ေပးဖြာစမ္းပါကြာ"

ေဘးမွၾကည့္ေနရင္း မေနႏိုင္သည္မို႔ Seungmin ေဆးလိပ္ေတာင္းမိသည္။ ေသာက္လက္စ,စီးကရက္ကို လွမ္းယူမိတ့ဲ Seungmin လက္တို႔ မေရာက္ခင္မွာပဲ Hyunjin သည္ ျမင့္ရာသို႔ ၎စီးကရက္အား ေျမႇာက္လိုက္သည္။