Strawberries And Cigarettes • 황승

2.2

Zawgyi

ေဆးရံုကုတင္ေပၚမွာ တစ္ေနကုန္လွဲေနရတာမ်ိဳးကို Min သိပ္မုန္းေပမ့ဲ ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ ေနာင္တသိပ္မရိွလိုပါပဲ။ သူ ေပ်ာ္ခ့ဲရတာပဲေလ။ သံုးနာရီေလာက္မ်ွေသာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈဟာ သံုးရက္ဆက္တိုက္ ေဆးရံုတက္ရတာန႔ဲ တန္ရဲ႕လား ေမးလာလ်ွင္ တန္တယ္လုိ႔ ႐ူးမိုက္စြာ ေျဖမိမယ့္အထိကို သူေပ်ာ္ခ့ဲပါသည္။

အ့ဲဒီေန႔က Hyungsik ႏွင့္ သူ မိုးေရထဲ ေလ်ွာက္သြားခဲ့ၾကသည္။ ေအးတ့ဲအခ်ိန္အခါႏွင့္ မလိုက္ဖက္တ့ဲ ေရခဲမုန္႔ကို ဝယ္စားခဲ့ၾကတယ္။ ၿပီးေတာ့ မိုးတိတ္ၿပီး ေနျပန္ထြက္လာတ့ဲအခါ ေပၚလာတ့ဲ သက္တန္႔ႀကီးကို ေစာင့္ၿပီးၾကည့္ခဲ့ၾကတယ္။

တကယ္လုပ္ခ့ဲမိတာလား လို႔ သူ႔ကုိယ္သူေတာင္ မယံုႏိုင္တ့ဲ ႐ူးမိုက္မႈေတြကို သူ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး လုပ္ခ့ဲသည္။

ကိုကိုႏွင့္တုန္းက အျပည့္အဝမခံစားခ့ဲရတ့ဲ စိတ္လြတ္လပ္မႈႏွင့္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြကို Hyunsik ႏွင့္မွ သူ ခံစားခ့ဲရသည္။ ကိုကို မေပးခ့ဲတ့ဲ အေရးေပးျခင္းေတြ .. အခ်စ္ေတြ .. စစ္မွန္တ့ဲ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ ..

မသိစိတ္က Hyunsik ကို ကိုကိုႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္မိေနတာကို အသိစိတ္က သတိထားမိသြားတ့ဲအခါ Min ေခါင္းခါလိုက္သည္။ သူခ်စ္တ့ဲကိုကို႔ကို Hyungsik ႏွင့္ ဘာလုိ႔မ်ား ယွဥ္မိေနတာလဲ။

"Min!" ရင္းႏီွးေနတ့ဲအသံေၾကာင့္ Min တံခါးဝကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေပမ့ဲ ဘယ္သူမွ ဝင္မလာသလို တံခါးလည္း ပြင့္မေနပါ။

"Min!"

ဒုတိယအႀကိမ္ေျမာက္ေခၚသံမွာေတာ့ ဆန္႔က်င္ဘက္ကို Min လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။ ျပတင္းေပါက္အျပင္ဘက္မွာ ႐ွိေနတ့ဲ Hyungsik ေၾကာင့္ Min စိတ္ေတြ ေထြျပားသြားရသည္။
ျပတင္းေပါက္ကို ျမန္ျမန္ဖြင့္ကာ Hyungsik ကို ဝင္ေစၿပီးမွသာ သက္ျပင္းခ်ႏိုင္ေတာ့သည္။

"႐ူးေနတာလား Sik? အ့ဲဒီမွာ ဘာလုပ္ေနရတာလဲ ။ ေသခ်င္လုိ႔လား ဟမ္"

ေျခတစ္ျပားစာပဲ ႐ွိတ့ဲ ျပတင္းေပါက္ေအာက္ခံေဘာင္မွာ ခိုရပ္ေနရေအာင္ leukemia ဦးေႏွာက္ထဲ ဝင္သြားတာလား ။

Hyungsik က ရယ္သာေနသည္။
ဘုရားေရ ။ ဒီငနာ တကယ္႐ူးေနၿပီပဲ။

"အခု ငါ ဘာမွမျဖစ္ဘူးေလ"