Strawberries And Cigarettes • 황승

9.

Zawgyi

ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ အိမ္ျပန္ရင္း စတိုးဆိုင္တစ္ခုအေရာက္ Min ၎ေရွ႕ ရစ္သီရစ္သီ လုပ္ေနမိသည္။ အထဲကို ဝင္ခ်င္ေပမ့ဲ တြန္႔ဆုတ္ေနတ့ဲ စိတ္ေလးေၾကာင့္ သူ႔ေျခလွမ္းေတြ ေ႐ွ႕ဆက္မတိုးရဲ။

၁၆ ႏွစ္အရြယ္ ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္ ေဆးလိပ္ဝင္ဝယ္လ်ွင္ ေသခ်ာေပါက္ မေရာင္းဘူးဆိုတာ သူသိေနပါသည္ေလ။

"Min? ဒီမွာ ဘာလုပ္ေနတာလဲ"

႐ုတ္တရက္ အေနာက္မွအသံေၾကာင့္ လန္႔သြားေပမ့ဲ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ Seungmin ျဖစ္ေနခ့ဲသည္။ အကူအညီေတာင္းဖို႔ အသိတစ္ေယာက္ကို ေမ်ွာ္ေနခ့ဲေပမ့ဲ Seungmin ကုိ ေမ်ွာ္ေနတာ မဟုတ္ေၾကာင္းေတာ့ ေသခ်ာပါသည္။

"အထဲဝင္မယ္ဆိုလည္း ဝင္ေလ။ ဘာဝယ္မလု႔ိလဲ"

"ဟို ....."

"ဟမ္"

"စီးကရက္ ... ဝယ္မလို႔"

Seungmin စိတ္တိုမိသြားတာ အမွန္ပါပဲ။ အျပင္ထြက္ရင္း မေမ်ွာ္လင့္ဘဲ ဆံုမိတ့ဲ Min ဟာ စီးကရက္ဝယ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတာတ့ဲေလ။

"မင္းန႔ဲစီးကရက္ေတြန႔ဲ ဘာဆိုင္လို႔လဲ ဟမ္"

ေဒါသစိတ္ေၾကာင့္ အသံနည္းနည္းက်ယ္သြားတယ္ ထင္ပါရဲ႕။ Min မ်က္ႏွာေလး ငယ္သြားသည္။ စိတ္မေကာင္းေပမ့ဲ Min ဟာ သူ အေရာင္မဆိုးလိုတ့ဲ အျဖဴေရာင္ကားခ်ပ္ေလးမလို႔ Seungmin မွာ ကာကြယ္ရမယ့္ ဝတၱရားရိွသည္။

"Min အတြက္ မဟုတ္ဘဲ ..... ကိုကို႔အတြက္ ဝယ္ေပးမလို႔ပါ"

သူ႔စိတ္ေလးက ႐ိုး႐ိုးေလးရယ္။ စီးကရက္ေတြႀကိဳက္တ့ဲသူကို စီးကရက္ေတြ ေပးခ်င္ရံုေလး။ သူကုိယ္တိုင္ စီးကရက္ေတြကို မုန္းလြန္းသည့္တိုင္ Seungmin ကို ေပ်ာ္ေစခ်င္ခ့ဲရံုေလးပါ။

Seungmin သက္ျပင္းတစ္ခုကို စိတ္လိုလက္ရ ခ်မိသည္။ သူ႔အတြက္ ဆိုတ့ဲ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ အနည္းဆံုးေတာ့ Min ဟာ စီးကရက္စမ္းေသာက္တာမ်ိဳး မဟုတ္လို႔ ေတာ္ပါေသးရဲ႕။

လည္ကုတ္ေက်ာ္ရံုဆံပင္ေလးေတြကို နာနာဖြေတာ့ ေ႐ွ႕ကိုက်သြားတ့ဲ ဆံပင္ေတြေၾကာင့္ Min ဟာ မ်က္လံုးတို႔ ပိတ္ထားသည္။