Strawberries And Cigarettes • 황승

13

Zawgyi

"အခ်စ္ဆိုတာကို ဘယ္လိုျမင္လဲ ကိုကို ?"

Min ရဲ႕ ေမးခြန္းမွာ Seungmin သည္ သူ(မ)အား စကၠန္႔မ်ွ လွည့္ၾကည့္သည္။

လြန္ခ့ဲေသာခုႏွစ္မ်ားတုန္းက ဘာအ႐ုပ္ေလးလိုခ်င္တယ္၊ ဘယ္ကာတြန္းကားေကာင္းတယ္၊ ဘာမုန္႔စားခ်င္တယ္ အစ႐ွိသျဖင့္ တိုင္ပင္ပူဆာခ့ဲဖူးတ့ဲ Min က အခု သူ႔ကို အခ်စ္အေၾကာင္း ေမးေနၿပီ။ တကယ္ကိုပဲ ဒီႏွစ္ေတြအတြင္းမွာ သူတို႔ ဒီေလာက္အထိ အရြယ္ေရာက္လာခ့ဲၾကတာလား။

"ခ်စ္ျခင္းေမတၱာက စေတာ္ဘယ္ရီလို ခ်ိဳၿမိန္တယ္၊ ႏွစ္လိုဖြယ္ ေကာင္းတယ္၊ ေနာက္ၿပီး စီးကရက္ေတြလို စြဲလန္းစရာ ေကာင္းတယ္၊ ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳး​ေတြ႐ွိ​ေနတာ​ေတာင္ နာက်င္ရမယ္ဆိုရင္ေတာင္ မျငင္းဆန္ႏိုင္တ့ဲ စိတၱဇနာမ္တစ္ခုေပါ့။"

စိတၱဇနာမ္တစ္ခုကို အဓိပၸါယ္ဖြဲ႔ျပရင္း Seungmin စိတ္ထဲမွာေတာ့ ပံုရိပ္တစ္ခုကို ပံုေဖာ္ေနသည္။

ဥပမာေပးရမယ့္ သူ႔အခ်စ္ကေတာ့
ေရႊ​ေရာင္ဆံပင္႐ွည္ေတြ ရိွတယ္၊
ေဆးလိပ္ေသာက္တတ္တ့ဲ ႏႈတ္ခမ္းညိဳညိဳေတြမယ္၊
စေတာ္ဘယ္ရီ ကုိယ္သင္းန႔ံေလးရယ္ျဖင့္။

ေဘးလူျဖစ္တ့ဲ Min ဟာ သူ႔ကို ေငးေနသည္ကိုပင္ သူ မသိ။

Min ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းထူထူေလးေတြက အလိုမက်စြာ ေအာက္သို႔ ငိုက္က်သြားသည္။

ေမပယ္ပင္ေအာက္မွာ ထိုင္ရင္း ေမပယ္ရြက္ေႂကြေတြကို ေငးေနေပမ့ဲ Seungmin ဟာ ခ်ယ္ရီပြင့္ေဝေတြႏွင့္ လူတစ္ေယာက္ကိုပဲ ျမင္ေနတာ သူသိပါတယ္။

"ကိုကိုက Min အပိုင္ေနာ္။"

ကေလးဆန္ဆန္ စကားနာထိုးေတာ့ Seungmin က သူ႔ကို လွည့္ၾကည့္သည္။ ေခါင္းညိတ္လာရင္း ျပံဳးလာေပမ့ဲ ဒါဟာ အသိအမွတ္ျပဳတာတစ္ခုထက္ မပိုခ့ဲပါဘူး။ လိုလိုလားလား ခြင့္ျပဳျခင္းေတြ မပါ႐ွိေနဘူး။

"အင္းပါ။ ကိုကို သိပါတယ္။"

သူႏွင့္အတူ႐ွိတိုင္း ျဖစ္ေပၚလာတတ္တ့ဲ အသက္မပါတ့ဲ အျပံဳးေတြရဲ႕ အေၾကာင္းအရင္းဟာ သူ(မ)ထံမွာမ်ား အရင္းတည္ပါသလား။ တကယ္ကိုပဲ ကိုကို႔အတြက္ သူဟာ အ႐ႈပ္ထုပ္ေလး ျဖစ္ေနခ့ဲသလား။