(Unicode)
လမ်းစမရှိတဲ့ သဲသောင်ပြင်ငယ်။
လေညွှန်ရာကိုသွားရမလား။
လမ်းပျောက်ခဲ့ချေပြီ။
တစတစ လွင့်နေတဲ့ သဲပွင့်လေး။
အဆုံးအစ မရှိတဲ့ လမ်းမထက်။
နှင်းဆီငယ်လေးလည်း မရှိတော့ချေ။
__________________
ဆေးရုံကုတင်ပေါ် လှဲလျောင်းနေသည့် Taehyung...
ဆေးသွင်းထားသည့်လက်သွယ်သွယ်လေးကို ဆုပ်ကိုင်ကာဘေးတွင်ထိုင်နေသူကတော့ Yoongi ပင်။
နာကျင်စွာငိုကြွေးရင်းမိုးရေထဲမေ့လဲသွားခဲ့သည်။
Tae ရဲ့ဘဝကတကယ်ကို အချုပ်နှောင်ခံထားရတာ။
မောင်ဆိုပြီး သူအရမ်းချစ်တဲ့သူက ဖောက်ပြန်နေတာသိသိကြီးနဲ့ကို လွတ်ထားပေးတယ်တဲ့။
သနားစရာကောင်းလွန်းတယ်။
ကိုယ်မင်းအနားမှာနေရင်း ကူညီပေးပါမယ်။
မျက်လုံးလေးကတဖြည်းဖြည်းပွင့်လို့လာခဲ့သည်။
ဘေးဘီကိုကြည့်ရင်း သူအနားရှိနေခဲ့သူကြောင့်
စိတ်အေးသွားခဲ့သည်။
တယောက်တည်းဖြစ်မနေခဲ့ဘူးပဲ။
လက်လေးကိုဆုပ်ကိုင်ထားခဲ့တယ်။သူကျနော့်နဲ့တချိန်လုံးရှိနေခဲ့တာပဲ။
" Min..."
ခေါ်လိုက်တာနှင့်စိတ်ပူတကြီး အနားကိုကပ်လာသည်။
" မလှုပ်ရှားလိုက်နဲ့ Tae...ဆေးသွင်းထားတယ်...
မူးနေလား...တစ်နေရာရာကများနာနေသေးလား..."
" ဟင့်အင်း..."
" အားနည်းသွားလို့တဲ့...ဘာမှစိတ်ပူစရာမရှိဘူးနော် Tae..."
" ကျနော့် အမျိုးသားက..."
" ကိုယ်သိတယ်...အခုချိန်မှာ နားနားနေနေခနလောက်နေပါ...ပင်ပန်းနေတယ် မဟုတ်လား Tae..."
ကျနော်သိခဲ့ပြီလေ။Tae အမျိုးသားက နာမည်ကြီးအဆိုတော် တစ်ယောက်။
အသက်အများကြီးကွာတဲ့အပြင် JK က တော်တော်ကို နှိပ်စက်တတ်မဲ့ပုံ။
Taehyung မျက်ရည်တွေကျလာပြန်သည်။
မျက်နှာကျက်ဖြူကိုသာကြည့်ရင်း....
" ကျနော်ဘာမှမရှိတော့ဘူး...အကုန်စွန့်လွှတ်လိုက်ပြီ...ကျနော့်ဘဝက အစကတည်းက
တယောက်တည်းရပ်တည်နေခဲ့ရမှာ...မိဘတွေဆုံးကတည်းက မိဘမဲ့တစ်ယောက်အနေနဲ့နေနေခဲ့သင့်တာ...အခုတော့..."
YOU ARE READING
ဦးငယ်~(Completed)
Fanfictionချစ်ခြင်းအစ မုန်းခြင်းက။ ဒါပေမဲ့ ကျနော်နဲ့ ဦးငယ်ရဲ့ဇာတ်လမ်းက မုန်းခြင်းအစ ချစ်ခြင်းကပင်။ ခ်စ္ျခင္းအစ မုန္းျခင္းက။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္နဲ႕ ဦးငယ္ရဲ႕ဇာတ္လမ္းက မုန္းျခင္းအစ ခ်စ္ျခင္းကပင္။
