KEEP ME CLOSE (Isaac Genesis Zodiac)

CHAPTER 015 - A Platonic Kind Of Love...

"JUST EMAIL THE INVOICE to my secretary and she'll wire the payment, Gene."

"No problemo, Sky. Drive safe." Si Gene na mismo ang nagsara ng pinto ng mamahaling Mercedes-AMG ni Sky O'Hana – isang kilalang race car driver at masugid niyang kliyente. Ni-pick-up nito ang sasakyan mula sa workshop niya sakay ng isa pa nitong sasakyan na minamaneho ng assistant nang gabing iyon.

"Thanks, man," ani Sky saka ini-muwestra ang index at middle finger sa noo bilang pagsaludo. Ilang sandali pa'y pinaharurot na nito ang sasakyan paalis kasunod ang BMW na minamaneho ng assistant.

Nang mawala sa kaniyang paningin ang dalawang mamahaling sasakyan ay sinulyapan niya ang oras sa relos—9:30PM. Tulad ng madalas mangyari ay naging abala siya sa maghapon at hind na niya namalayan pa ang oras.

Ibinalik niya ang tingin sa kalsada. Dahil iilan pa lang ang nabibiling bahay sa street na iyon ay payapa ang paligid. Iilan pa lang sa mga nakahilerang bahay ang may ilaw—ibig sabihin ay iyon pa lang ang mga nabiling po-priyedad sa bahaging iyon ng subdivision na tinitirhan niya. Wala ring kotseng dumaraan sa kalye lalo sa ganoong oras.

Ilang taon na siyang naninirahan sa subdivision na iyon at naging maayos ang lahat sa kaniya. Payapa dahil kakaunti pa lang ang mga nabibiling unit, mababait ang mga kapitbahay, at secured dahil malibang may nagbabantay na guwardiya sa entry at exit gate ng subdivision ay may rumo-ronta ring isa pa sa buong magdamag. Isa siya sa mga naunang bumili ng property doon kaya isa siya sa pinakamatagal nang naninirahan doon. The fully-furnished house was a little too pricey, he would admit. Pero pulido ang mga bahay doon at medyo malayo sa kabihasnan. At ang malaking halaga ng property doon ang isa sa pumipigil kay Trini na bumili ng bahay sa kaparehong subdivision. Pinilit niya itong doon na kumuha ng bahay, pero ayaw nitong galawin ang perang iniwang ng mga magulang upang bumili ng property at mas ginustong mag-rent na lang ng apartment na mas malapit sa bayan.

Speaking of the devil...

Ano'ng oras na't wala pa rin ito. Wala itong pasabi kung may lakad sa gabing iyon kaya naghintay siya. Kadalasan, kung gagabihin ito ng uwi ay tumatawag sa kaniya upang sabihin na hindi ito makakapagluto at um-order na lang sila ng hapunan.

And he couldn't eat his dinner without her. He was used to having her around during this time.

Muli niyang niyuko ang relos. Kung alas-dies na itong makauuwi ay yayayain na lang niya itong kumain sa labas. Tutal ay Huwebes na rin naman, sarado ang workshop niya bukas at tanghali na ang time in ni Trini sa tuwing ganoong araw. Yayayain niya itong pumunta sa paborito nilang pub ngayong gabi. Maliligo na lang muna siya habang hinihintay ang pag-dating nito.

Tumalikod siya at bumalik sa workshop. Hinubad niya ang suot na puting sando at akma na sanang papasok sa roll-up door nang mahinto siya matapos may marinig na papalapit na sasakyan. Napalingon siya sa kalsada sa pag-asang ang sasakyan ni Trini ang makita, subalit ano'ng dismaya niya nang makitang hindi ang kotse ng kaibigan ang paparating.

Bumagsak ang mga balikat niya sabay buntonghininga.

Damn that woman—she didn't even call to let me know she's going to be late tonight.

Akma siyang muling tatalikod upang bumalik sa workshop nang marinig ang pag-preno ng sasakyan sa mismong harap ng bahay niya. Kunot-noo siyang napalingon.

Wala na siyang inaasahang kliyente sa araw na iyon. At hindi siya tumatanggap ng walang pre-booking. Sino ang naroon sa labas? Sino ang dumating?