KEEP ME CLOSE (Isaac Genesis Zodiac)

CHAPTER 086 - Scared To Share The Truth

           NANG HINDI SUMAGOT SI GENE AY NAGKUSA NA SIYA. She sat up on the bed and placed her hands to the hem of his shirt. Walang ibang salitang itinaas niya iyon at hinubad; si Gene ay tahimik lang at nagpatianod.

            She felt so lonely she badly needed this. She badly needed him; skin to skin.

            Kung paano na lang niyang in-itsa ang damit nito sa sahig matapos hubarin, sunod na bumaba ang kaniyang kamay sa ugpungan ng pantalon nito. Her hands were shaking, but it wasn't because she was nervous. No, far from it. It was because she was in a hurry. Nag-aalala siyang kapag hindi siya nagmadali ay baka magbago ang isip niya, o pigilan siya ni Gene na halatang nagpapaubaya lang para pagbigyan siya.

She began to unbuckle his belt. At habang tinatanggal niya ang belt nito ay saka siya tumuwid upang halikan ito sa mga labi. She felt no resistance, so she deepened the kiss and delved her tongue in.

Gene closed his eyes and placed his hand behind her head. He softly caressed her nape before running his fingers into her hair. He responded to her kisses hastily; at banayad siya nitong kinabig upang muling ihiga sa kama.

Later on, she felt his weight on her; then he rolled over, carrying her with him until their positions changed.

Si Gene na ngayon ang nakahiga sa kama at siya ang nasa ibabaw. Napaungol siya nang unti-unting pakawalan ni Gene ang kaniyang buhok, at ang mga kamay nito'y bumaba sa kaniyang katawan hanggang sa yakapin siya nito nang mahigpit na halos ikapugto ng paghinga niya.

She moaned and let go of his lips; hindi na siya makahinga. At nang maghiwalay ang mga labi nila ay akma sana niyang itutuwid ang sarili kung hindi lang nito lalong hinigpitan ang pagkakayakap sa kaniya.

Then, Gene buried his face between her neck and shoulders.

Natigilan siya.

At nang maramdaman ni Gene ang sandali niyang pagtigil ay bahagya nitong niluwagan ang pagkakayakap sa kaniya at nagwari ng,

"I want you, love. But I don't want to make love to you if your mind is filled with worries and fears."

Doon niya nagawang itaas ang mukha at titigan nang diretso sa mga mata si Gene. "But I am not--"

"Your thoughts are wandering somewhere else." Banayad na hinagod ni Gene ang kaniyang likod. "I know something's bothering you, and I want to help you get through it, but if you aren't ready yet, I won't force it out on you." Muli nitong dinala ang isang kamay sa likod ng kaniyang ulo at masuyo iyong kinabig. She laid her head on his shoulder, and his hand softly caressed her hair while the other remained on her back.

"Let's stay like this for now," he whispered, planting a soft kiss on her temple. "Let's just hug each other and relax. Sleep in my arms if you can, I promise I won't move."

Nang mahimigan ang banayad na tinig ni Gene ay muling bumukal ang luha sa kaniyang mga mata. Hindi na niya napigilan pang yakapin din ito.

There was no place like Gene's arms.

Kung siya ang masusunod ay mananatili siya sa piling nito-- sa bisig nito. Habangbuhay.

Pero...

Karapatdapat ba siya?

Matapos ang nalaman niya?

*

*

*

            TRINI DID HER BEST TO BE HERSELF DURING DINNER. Sa maraming pagkakataon ay kinakausap siya ng mga kasama sa hapag, but she would simply answer them with a smile or a nod. Nagtataka man ay hindi na nagbigay pa ng komento ang mga ito.