KEEP ME CLOSE (Isaac Genesis Zodiac)

CHAPTER 094 - Space To Grow

            "SALAMAT AT PINAYAGAN MO AKONG MANGIALAM DITO SA KUSINA MO, TRINI," nakangiting sabi ni Felicia habang inililipat sa malaking bowl ang ulam na ni-init nito. She brought two large caserole with two different viands. Niluto nito iyon sa bahay ni Quaro kung saan daw ito nanatili ng isang gabi at sadyang nagdala upang idaan sa kanila.

            From Montana where Quaro and his family resides to Asteria, kailangang dumaan ni Felicia sa Ramirez. At sa gabing iyon ay mananatili ang mga ito roon bago tumuloy sa byahe bukas ng umaga.

            Yes. Ang mga ito.

            Dahil kasama ni Felicia ang anak ni Quaro at Kirsten na si Quentin, pati na rin si Lee na siyang driver ng mga ito. At dahil bagong bili ang sasakyan ay hindi iyon kaagad nakilala ni Gene.

            "I-It's all good, Tita Feli. Kayo pa ba?" Trini did her best to act normal. Ayaw niyang mapansin ni Felicia na nasa hindi sila magandang sitwasyon kanina ni Gene bago ang mga ito dumating.

Ah, shit. She was so close to finalizing the breakup with Gene. So, so close...

Ang huling pagkikita nila ni Felicia ay noong kaarawan pa ni Gene, at alam ni Feli na may dinaramdam siya noong araw na iyon. Ayaw niyang mahalata siya ng matanda kaya pinilit niyang maging masigla at in-imbitahan ang mga itong doon na sa bahay niya tumuloy. She knew there was nothing in Gene's kitchen.

            At dahil nalinis ni Gene ang silid nito sa kabila ay doon matutulog si Felicia at ang apo sa gabing iyon, habang si Lee naman ay maaaring pumili kung saang sala ito matutulog dahil ang guest room sa bahay ni Gene ay naging tambakan na ng mga lumang gamit, habang ang guest room naman sa bahay niya ay 'private playroom' ng mga furrbabies niya.

            According to Felicia, kahapon ay dumating ito sa Montana kasama si Lee dahil biglaan daw dinala sa ospital si Kirsten. She was having premature labor at nasa ospital pa rin sa mga sandaling iyon kasama si Quaro. Naiwan sa kasambahay si Quentin, at nang malaman iyon ni Felicia ay kaagad itong nagpahatid doon kay Lee na ang tirahan ay siyang pinakamalapit sa Asteria.

            "I'm worried about Kirsten, hija," kwento ni Felicia nang ibaba nito sa ibabaw ng mesa ang bowl. Ang anyo nito ay naging malumbay. "Dalawang buwang napaaga ang panganganak niya. She was in so much pain on their way to the hospital, and Quaro was panicking."

            "Kirsten's a strong woman, I'm sure she and the baby will survive this; h'wag po kayong masyadong mabahala." Pilit niyang sinamahan ng simpatya ang tinig kahit pa sa mga sandaling iyon ay punung-puno ang dibdib ng sama ng loob at lungkot.

            And she was feeling that way because she could never relate to what Kirsten was going through. Never even if she wanted to. At upang iwasang pahabain ang topiko ay kinuha na niya ang bowl ng ulam at dinala sa dining area. Pagbalik niya'y nakangiting mukha ni Felicia ang inabutan niya.

            "You're right. Kirsten and the baby are gonna be fine. Si Quaro kasi, kung mag-panic ay ganoon na lang." Inabot nito sa kaniya ang bowl ng kanin, at nang akma na siyang tatalikod upang dalhin iyon sa maliit na dining area ng bahay niya'y masuyo siya nitong hinawakan sa braso. Muli siyang napalingon kay Felicia. "How about you and Gene? Got any update for me?"

"P-Po?" Oh, she knew what Felicia meant. Nagtatanga-tangahan lang siya dahil wala siyang maisagot.

"Nagpaparamdam na ba ang anak ko tungkol sa pagpapakasal? Hindi na ako makapag-hintay, aba. Gusto ko nang makita ang magiging anak ninyo. The more grandbabies I have, the longer my life will be."

            She deliberately looked away before forcing a smile and said, "Hayaan nating ang langit ang magpasiya, Tita Feli..."

            Felicia puckered and said no more. Sakto namang pumasok ng kusina si Quentin at patakbong lumapit sa kaniya. Sabay na natuon ang pansin nila ni Felicia rito.