KEEP ME CLOSE (Isaac Genesis Zodiac)

CHAPTER 096 - Never Giving Up

            SA BUONG ARAW AY NANATILI SI TRINI SA LOOB NG BAHAY—SA LOOB NG KANIYANG SILID, at pilit na pinigilan ang pag-iyak. Umasa ang dalagang anumang oras ay pupunta roon si Gene upang kunin ang mga gamit nito at ayaw niyang makita siya ni Gene na mugto ang mga mata.

She spent her day watching movies and lying in bed with her cats. Nakausap na rin niya si Dr. Hernandez na nagsabing ihanda ang katawan sa medical examination na pagdadaanan sa pagluwas niya sa Asteria sa linggo.

Marami siyang natanggap na mga tawag magmula pa kanina pero hindi niya binigyan ng pansin. Kung sino man ang mga iyon at kung ano man ang kailangan ay maghintay ang mga ito. Hindi pa siya handang tapusin ang paghihirap niya. She wanted to continue sulking and crying. Hindi pa tapos ang pagda-drama niya, at hindi pa nauubos ang mga luha niya.

Bandang alas tres ng hapon nang marinig niya mula sa nakabukas na bintana sa silid ang pag-alis nina Felicia, Quentin, at Lee. Narinig niya dahil sa lakas ng tinig ni Quentin, kaya bumangon siya at sumilip sa likod ng kurtina.

Inabutan niya si Lee na inaalalayan si Felicia na umakyat sa passenger's seat, habang si Quentin naman ay karga-karga ni Gene. Mula sa pinagtataguan niya sa gilid ng bintana ay nakita niya ang sandaling pag-uusap ng magkapatid, hanggang sa isakay na ni Lee ang pamangkin sa likuran. Matapos makasakay ng dalawa ay muling nag-usap ang magkapatid, kasunod niyon ay tumingala si Lee sa bahay niya, na sinundan ng pagbagsak ng mga balikat ni Gene.

Lee was probably asking about her, and Gene had got nothing to tell.

Makalipas ang ilang sandali ay umalis na ang mag-anak, naiwan si Gene sa kalsada na nakasunod lang ang tingin sa sasakyan. Bago ito tumalikod pabalik sa bahay nito ay nakita niya ang muli nitong pagtingala sa bahay niya, at doon na siya nagtago sa likod ng pader katabi ng bintana. Alam niyang hindi siya nakita nito dahil nagkubli siya sa likod ng kurtina, kaya hindi niya alam kung para saan ang bigla niyang pag-atras.

Pagdating ng alas siete ng gabi ay nakatanggap siya ng tawag mula kay Jerome. He was asking how she felt after what had happened last night, and he was wondering if she wanted to go out for a friendly dinner. Binigyang diin ni Jerome ang salitang iyon dahil alam nito ang pinagdadaanan ng relasyon nila ni Gene.

She wanted to turn down the invitation, dahil maliban sa wala siyang ganang humarap sa lahat at lumabas sa kaniyang bahay, ay medyo mugto rin ang mga mata niya mula sa pag-iyak niya kaninang tanghali.

Pero makalipas ang ilang minutong pag-iisip ay tinawagan niya si Jerome at sinabing darating siya. They were meeting at the newest restaurant in town, at Dee's. Malayo iyon sa restaurant na lagi nilang pinupuntahan ni Gene.

*

*

*

Meanwhile...

"You're on your way to Ramirez?" salubong ang mga kilay na tanong ni Gene nang makatanggap ng tawag mula sa nakatatandang kapatid na si Phillian. Sinabi nitong nasa daan na ito papuntang Ramirez.

"Kaarawan ng ina ni Dee at noong nakaraan pa niya ako inimbitahan. He sent Trini a message, pero hindi raw sumasagot. Is she there with you?"

"No, wait." Tumuwid siya ng upo. Magulo ang isip niya sa mga sandaling iyon at dumagdag pa si Phill. "Why is Dee's mother celebrating her birthday here?"

"Oh, haven't you heard?"

"Haven't I heard what?"

Sandaling natahimik si Phill, ilang sandali pa'y natawa ito. "Ahhh, I guess masama pa rin ang loob ni Dee dahil ikaw ang pinili ni Trini. Kahit ako ay nagtaka kung bakit d'yan sa Ramirez siya nagtayo ng negosyo gayong pwede namang—"