KEEP ME CLOSE (Isaac Genesis Zodiac)

CHAPTER 053 - Changed His Mind

"HEY."

"Hey." Kinunutan ng noo si Trini habang nakaharap sa bintana ng kaniyang silid. Kausap niya si Gene sa cellphone. Halos sampung minuto na siyang naghihintay pero hindi pa rin ito lumilipat sa bahay niya— hanggang sa narinig na lang niya ang pagtunog ng cellphone niya na nakatago pa rin sa loob ng handbag niya.

"I want to be there with you, but I can't leave the house with just Aris and Lawrah."

Lalong nangunot ang noo niya. "What do you mean? What happened?"

"Apparently, Lawrah was in big trouble. Dinala siya ng nakatatanda niyang kapatid sa shop ni Aris para mag-apply ng trabaho. Aris hired her, but later on, he found out that Lawrah was stealing stuff from his home—sa utos na rin ng kapatid nito. That's their MO, and Lawrah explained that if she wouldn't go along with her brother's order, he would beat her to death. Aris was going to forgo what Lawrah did, gusto lang bawiin ni Aris ang titulo ng lupang ipinamana sa kaniya ni Pops na kasama roon sa nakuha ni Lawrah. Pero ang titulo ay hawak na ng kapatid ni Lawrah—who just left and flew to Mindanao. Ngayon, kung hindi mababawi ni Aris ang titulo ay sa presinto niya dadalhin si Lawrah. I don't know what to do with these two, Trin. I have to stay here tonight—lalo at galit na galit si Aris sa kaniya."

"Oh, bummer." Napanguso siya. Well, ano pa nga ba ang magagawa niya?

"This is bad timing, but I can't just let these two alone in my house. Lalo at nakainom si Aris."

"It's fine, I understand."

"I feel terrible, though..."

She pressed her lips to stop herself from saying that she was still feeling hot from the thing they did back in his house. Na hanggang sa mga sandaling iyon ay hindi pa rin nawawala ang apoy na bumabalot sa buong niyang katawan kahit pa na naligo na siya't lahat-lahat.

"Sa tingin ko ay hindi pa pumapayag ang mga magulang mo na mangyari ang muntik nang mangyari kanina. Fate was against us."

Nauwi siya sa pagtawa. "I guess you're right."

"Aris and Lawrah are leaving early tomorrow. Let's have breakfast together, okay?"

"Okay. I'll cook for you."

"No, I'll do the cooking. You don't have to get up early tomorrow; pagbaba mo ay nakahanda na ang almusal."

"That's so sweet of you, Gene." Hindi niya mapigilan ang malapad na ngumiti.

God, this conversation with him on the phone was too wholesome yet it brought shivers down to her soul.

"It's almost two in the morning. Magpahinga ka na."

"Okay," she whispered and looked at Gene's house from her window. Nakita niya ang pagsulpot ng anino sa harap ng bintana ng sala, at kung ang pagbabasehan niya ang tindig ng aninong iyon ay sigurado siyang si Gene ang naroon.

Hindi nga siya nagkamali.

Lumapad ang kaniyang ngiti nang makitang lumihis ang kurtina. Nakita niya si Gene na hawak-hawak sa isang kamay ang cellphone, habang ang isang kamay na ginamit sa pag-lihis ng kurtina ay itinaas nito upang kawayan siya.

She waved back.

"Goodnight, Trin. I'll be thinking about you tonight."

Oh, Gene...

Pakiramdam niya ay hinagod ng anghel ang puso niya.

O hinagod nga ba? Hindi ba pana na rin ni Kupido ang tumama sa dibdib niya?