Endless Love [ProfxStudent]

Chapter 1

A/N: chap by chap pag-unpub and edit ko sa E.L. Either may idadagdag akong scene or iyong ibang typo's lang ang inayos ko.

Multi-tasking ako ngayon, sayang yung 2 months vacation e.

SHEVAYA

"Move, pig. You're too big." napa-yuko na lang ako dahil sa hiya, lalo na nang mag-tawanan pa iyong mga nakarinig kay Stacy.

Agad kong pinulot ang mga papel na nahulog dahil sa pag bangga nito sa'kin.

Nang makuha ko na lahat ay dali-dali akong tumakbo palayo sa mga mapang husgang titig nila.

A teardrop fell onto the hallways floor. Why am I crying? I should not feel affected by a mere insult, I'm use to it. Second year na ako, simula first year ay pinag-iinitan na nila ako pero mas lumala lang ng harap-harapan kong i-turn down ang pag-aaya sa'kin ni Kevin ng dinner date.

If I didn't hear them talking about me, having a bet sa kung mapapapayag ba ako ni Kevin sa date na inaalok niya, I could've been say yes. Dahil kahit papaano ay may lihim akong pag-tingin rito.

Just a little crush, na pinagsisihan ko rin naman. After all, ang pangit niya. Mas matangkad pa ako ng ilang inches sa lalaking 'yon e'.

But it change now, lalo na ng malaman ko kung gaano kasama ang ugali nito. May itsura lang siya pero gago siya. And funny on me, for having a little crush on him.

Kaka-lakad ko nang mabilis ay hindi ko na namalayang nakarating ako sa Arki building.  Mukhang sabay-sabay ang schedule nila dahil wala man lang katao-tao sa hallway.

Nakakahiyang patuloy pa rin akong umiiyak, kaya naman yumuko ako para punasan ang mga matang basa na ng luha.

Saktong pag angat ko ng tingin ay siya namang pag dating ni Professor Salvidar, our eyes met. Nakaramdam ako ng pan-lalamig sa buong katawan ng sa kauna-unahang pag kakataon ay naka-titigan ko ito.

She raised her natural perfectly crafted eyebrows, looks at me from head to toe then rolled her eyes.

I mentally chuckle, ano pa bang aasahan ko? Bali-balita sa buong campus ang sama ng ugali nito. Nag iwas lang ako ng tingin at hindi na nag abala pang batiin ito.

I made sure that there's enough space between us. And I subconsciously inhale deeply, amoy na amoy ko ang bango ng perfume niya.

"Disheveled," she flatly utter, rinig ko iyon kahit na medyo may kalayuan na kaming dalawa.

Mas lalo lang akong nang liit sa sarili ko. She's a professor, hindi dapat siya basta-basta na lang nang lalait.

Pagak akong natawa, I feel like giving up anytime soon. It's hard to achieve your dreams, lalo na kapag ang mga nasa paligid mo na ang humihila sa'yo pababa.

Sobrang hirap, but there's this someone na naniniwala na kakayanin ko. My lola, she's all I've got. I can still carry this kind of burden, their pangbu-bully, as long as I'll make it through.

Tatlo at kalahating taon na lang, Aya. Kaya mo yan.

Tumuloy ako sa pinaka malapit na restroom, bigla akong nahiya ng makita ang itsura ko. Tama nga naman ang sinabi ni Professor Salvidar, ang dugyot ko.

Kung hindi lang sa height ko, baka nag mukha na akong sobrang taba. Thanks to my father's genes. Kahit na malalaki silang tao, matatangkad naman. But still, this isn't the beauty standard of the society. Lalo na sa paaralang pina-pasukan ko. Tangkad nga lang yata ang nakuha ko sa Tatay, kasi kahit ang Mama ay hindi ko kamukha.

Inayos ko ang buhok na gulo-gulo, bakas pa ng pag-iyak ang mga mata ko. Kinuha ko ang pulbos sa bag saka nag apply ng kaunti, I am naturally born with light color. Hindi maitim, hindi rin naman sobrang puti. Sakto lang para makita 'yung ugat kong kulay berde sa katawan.