Endless Love [ProfxStudent]

Chapter 37

SHEVAYA

Nagmamadaling kinuha ko ang wallet na naiwan ko sa table.

"Mommy, lalayas na ako!" sigaw ko pagkababa ng hagdanan. Alam ko naman na narinig nya ako, hindi na rin ako umaasang makakakuha ng sagot galing sa kanya kasi alam kong kausap nya ngayon si Tita Keres, kasama si Tita Hira.

They are discussing about the case, or not a case, actually about sa ginawa ni Rhoann n'ong bakasyon.

Nasa London na rin ito at mukhang hindi muna makakabalik sa Pilipinas.

Inayos ko ang miniature, na pinag puyatan kagabi, sa passenger seat. Another 2 months had past, at all in all, ang smooth lang ng relationship ko with Portia.

"I'm on my way." bungad ko ng sagutin nya ang tawag. Busy man sa pag-aaral ay nagawa ko pa ring isingit ang pag-aaral mag maneho. After one and a half month ay natuto rin ako, ang dali na lang ding kumuha ng students license, thanks to my Mom.

"You have some explaining to do, Moron." napangiwi ako.

I think I know what she meant by that.

Kagabi kasi, dapat uuwi ako ng maaga kasi may meeting syang dinaluhan. We're planning to have a dinner date exactly that night pero hindi nya ma-hindian yung ka-meeting nya. She told me to go home and we'll talk na lang through video call.

Kaso, Gregory and his squad asked me to join them, since early celeb na daw. Sa hindi ko alam na reason.

They've been good to me naman na, some of them apologize, sino naman ako para hindi sila patawarin, diba? Syempre, pinatawad ko. Pero hindi ibig sabihin n'on na wala na akong lihim na sama ng loob sa kanila.

Marami akong sama ng loob, hindi yun mawawala basta basta.

So, back to the topic. I can't say no, kaya rin napuyat ako kagagawa nitong miniature dahil ngayon na ang deadline. Tapos nalasing pa ako, lasing akong gumagawa kagabi.

Gago lang.

"Ma'am, hindi ako yun."

"Lie to me again and your mother will probably pick your stupid corpse on pasig river." malaki yung nagawa ko no? Syempre oo, ang aga aga, ang init ng ulo nya.

Magsasalita pa sana ako pero binabaan na ako ng tawag. I think I need to buy another set of tulips.

Mukhang tama nga si Mommy Harriet. Black tulips. Bagay sa kanya, kasing itim ng budhi nya.

Just kidding.

Bumusina ako ng dalawang beses ng makalabas sa malaking gate namin, my way of saying my gratitude towards the guard who opened the gate for me.

Tumuloy ako sa flower shop kung saan una kaming bumili ni Mommy ng Tulips.

"Good morning, Celeste." she's the daughter of the owner.

Magkasing edad lang kami, sa Q.U nag aaral, pero nag decide syang magpahinga muna this year. Na pinayagan naman ng Mama nya. Silang dalawa na lang kasi, and she told her Mom na masyado raw syang na burned out sa pag-aaral at gusto munang magpahinga.

Kaya minsan, sya ang nabubungaran kong bantay sa Flower shop.

"The usual?" sa dalas mag tampo ng girlfriend ko, alam na alam na ni Celeste ang bulaklak na parating ginagamit ko pang-suyo. "What did you do this time ba?"

I shrugged.

"Nothing much, masyado ko lang talaga syang mahal. Deserve nya ng flowers araw araw." tumawa ito habang namimili ng tulips.