Bir okulda intihar ve cinayetlerin ardı ardına geldiği, ama ne olursa olsun okulun mühürleme kararı almadığı bir okulda olmak ister misiniz?
"Yurtiçi Koleji" okulunda yaşanan bu olaylar bütün haber mensuplarına konuk olmuştu. Cinayetlerin işlendiği...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kendini yabancı hissettiğin an hiç oldu mu? Bu hikayede herkes yabancı gibi. Kimse kimin kim olduğunu aslında hiçbir zaman bilmiyor, peki sen sayın okuyucu tekrar soruyorum;
"Kendini hiç yabancı hissettiğin an oldu mu?"
Herkes birbirinin yabancısıdır, ta ki onu en iyi şekilde tanıyana dek. Bir yabancının maskesini düşürme hikayesi... O maske düşünce bütün gerçekler günyüzüne serilecek!
*** Eve gelmiştim ve odamda film izleyerek Esin'den gelen yanıtı bekliyordum. Zamanlar durmuyordu, git gide geç olmaya başlıyordu fakat Esin'den hâlâ yanıt gelmemişti.
Film izlerken uyuya kalmışım ki telefondan gelen bildirimle irkildim. Esin'den nihayet ki mesaj gelmişti.
*** Esin: Damla, sana yazcaklarıma inanamayacaksın!
Damla: Birşey bulabildin mi?
Esin: Bunları takip ediyordum ya, bir testere fabrikasında durdular ve içeri girdiler. Dışarıdan testere fabrikası gibi gözüksede içeride tutsak tutulan kişiler vardı. Sana şunu söyleyebilirim ki onlara işkence ettiklerine adım gibi eminim.
Damla: Ne!? Bize saldırdıkları testereleri oradan mı alıyorlar, hangi marka :)
Esin: Ya Damla, bu işin şakası yok! Bunlar birşeyin peşindeler hemde çok büyük birşeyin!
Damla: Peki okulla bağlantısı ne?
Esin: Sanırım okulu kendi taraflarına çekmek istiyorlar.
Damla: Nasıl yani?
Esin: Ya bi kafayı çalıştır, müdürü öldürdüler ve şuan ki hedefleri ise okulu mühürlemek. Ama polisler okulu gün veya hafta süresi ile mühürlüyorlar. Ama tamamen mühürleme kararı almadılar, neden acaba?
Damla: Aynen, o kadar olay oldu bazı öğrenciler öldü ama gün veya haftalık mühürlüyorlar, çok saçma!
Esin: Neyse ben eve doğru sürüyorum arabayı bizimkilere anlatma şimdi bi ton açıklama yapmak zorunda bırakma beni.
Damla: Tamam, görüşürüz.
Esin: Görüşürüz.
***
Esin'in dedikleri karşısında şoka uğradım desem yalan olmaz. Bunlar kim, bizim peşimizde oldukları artık çok belli!
Geceye kadar o kadar bu konuyu düşündüm ki, ne zaman uyuduğumu bile unuttum. Gecenin geç saatlerinde gördüğüm bir kâbus yüzünden ter içinde uyandım. Kendime gelmem birkaç dakika sürmüştü. Yine kâbuslarımda Hazal'ı görüyordum hiç çıkmıyordu. Kendime gelmeye çalıştığımda komodinin üzerindeki telefonum aniden titredi. Elime aldığımda mesaj yabancı bir numaradan üç tane bir fotoğraf şeklinde gelmişti.
Umursamadan fotoğrafları açmıştım ki fotoğrafları görünce gözlerim fal taşı gibi açıldı. Bunlar benim yatarken odamın penceresinden çekilen fotoğraflardı! Birisi benimle uğraşıyordu ama kim olduğunu bilmiyordum. Hızlıca o numarayı engellediğim sırada pecereden bir ses duydum. Birisi taş atmıştı sanırım. Titrek adımlarda yataktan kalkıp pencereye doğru yaklaştığımda elinde testreli bir kişi dışarıda ve yüzünde ise bir siyah maske vardı! Anlık bir cesaretle pencereyi açtım ve ona seslendim.
- Sen kimsin, benim pencereme neden taş attın?
Dediğimde testereli bu kişi elinde ki küçük bir şeyi bana doğru attı, bende hemen tuttum. Bu şey buruşturulmuş bir nottu. Bana bunu attıktan sonra hızlı adımlarla buradan uzaklaştı. Hemen pencereyi kapattım ve yatağıma uzanarak notu açtım. Notta şöyle yazıyordu;
"Herkes birbirinin yabancısıdır bu hikayede. Sen Damla, kendini yabancı hissettiğin an oldu mu? Oyun yeni başlıyor ve uzun süreceği belli, kolay gelsin :)"
Bu ne saçmalıktı şimdi? Ne oyunu, ne yabancısı? Hiçbir şey anlamamıştım. Elimdeki notu buruşturarak odamdaki küçük çöpe attım. Ardından telefonumda bildirimler üst üste geldi. Gelen bildirimler bizim yani Kenan, Egemen, Barış, Esin ve benim olduğum bir arkadaş gurubundan. Hemen mesajları açıp okumaya başladım.
***
Kenan: Ya olaydan haberiniz yok mu!
Egemen: Ne olayı Kenan sabah sabah?
Kenan: Dün gece Barış'a saldırmışlar ellerinden zar zor kaçmış.
Esin: Testereli kişiler mi?
Kenan: Nerden bildin?
Esin: Tahmin ettim, ne var bunda?
Kenan: Sordum sadece. Neyse bakın bu olay ciddiye gidiyor, aramızdan birisine birşey olacak!
Damla: Barış nerede?
Kenan: Ne bileyim yatıyordur herhalde.
Egemen: Bu arada iki gün önce odamın penceresinden beni gözlüyorlardı. Başka kişiler sandım ama onlar sanırım, bunlar gerçekten bizi takip ediyor.
Kenan: Okul hakkında yine haber çıkacak diye korkuyorum.
***
Artık birşeyler yapma zamanı gelmişti. Esin özelden evine gelmemi söyledi, hazırlandım ve evden çıktım. Sokaklar oldukça sessizdi.
Hatta fazlasıyla sessiz, normalde top oynayan çocuklar, balkondan diğer balkonla konuşan teyzeler falan olurdu. Sanki ölüm sessizliği gibi.
Esin'in evi bir iki sokak ötede olduğu için kolaylıkla ulaşabiliyorum. Bazen yürümek beni iyi hissettiriyor. Yaklaşık bir sokak mesafe kalınca arkamdam siyah swirtshirt giyen birisinin beni takip ettiğini fark ettim.
Arkamdam sokağa bakar gibi bakıp kim olduğuna baktım ama siyah şapka taktığı için yüzü belli olmuyordu. Adımlarımı biraz hızlı şekilde ilerledim ve arkamdaki o kişi bana doğru koşarak elime bir not tutuşturdu.
Kalbim yerinden fırlayacak gibi olmuştu. Elimdeki küçük kağıda yazılmış notu araladım ve okumaya başladım.
"Oyun daha yeni başlıyor, dikkatli olun!"
Bu bana verilen ikinci nottu. 'Bu ne alaka?' Diye geçirdim içimden fakat arkamdan gelen o testere sesiyle irkildim. Hızla koşmaya başlarken ise diğer kaldırımda Barış'ın orada bana öylece baktığını gördüm...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
