Bir okulda intihar ve cinayetlerin ardı ardına geldiği, ama ne olursa olsun okulun mühürleme kararı almadığı bir okulda olmak ister misiniz?
"Yurtiçi Koleji" okulunda yaşanan bu olaylar bütün haber mensuplarına konuk olmuştu. Cinayetlerin işlendiği...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yeni Bölüme Hoşgeldiniz!🐈⬛🖤
~79. Bölüm~ |Beni Bırakma|
Her insan hata yapabilir, ama bu hatalardan ders çıkarmamız gerekir. Ben Emir'den hamile kaldığım bu bebek bir hataydı. Ama bu hayatı düzelteceğim. Hemde en iyi şekilde...
Çiğdem'in evinden çıktıktan sonra Emir'le beraber kendi evimize gittik. Eve geldiğimde Emir elini yüzünü yıkarken ben ise dışarıdan dolu gibi yağan kara bakıyordum. Öyle güzel yağıyordu ki... Bir dakika? Ben neden dışarı çıkmıyorum? Böylece bebeğim de ilk karı görmüş olacak. Hiç düşünmeden ön kapıyı açarak dışarı çıktım. Yağan karların tenime değdiğini hissettiğim an içim kıpır kıpır olmuş gibiydi.
- Sera! Ne yapıyorsun!
Emir'in endişe içinde yanıma gelmesini umursamadan gülerek kendimi karların olduğu yere bıraktım.
- Sera, delirdin mi!?
Emir endişe içinde bana bakarken ben ise öyle rahattım ki... Sanki bütün dünya benim olmuş gibi hissettim.
- Emir... Kendimi öyle iyi hissediyorum ki, hadi gel yanıma uzan.
Emir yavaşça ellerini teslim olmuş gibi havaya kaldırıp yavaşça yanıma uzandı. Öylece üzerimize gelen karları izliyorduk.
- Biliyor musun Sera? Ben gerçekten de senin yanında huzuru buluyorum.
- O zaman huzurumuz hiç sönmesin Emir.
Dedim başımı onun omzuna yaslayarak. Daha sonra üzerimize düşen karların arasında uyuya kaldım....
***
Aksel, tek başına evde odasında başını yatağında ki tavana dikmiş öylece bakıyordu. Öylece yaşadığı şeyleri düşünürken ayağa kalkıp mutfağa su içmeye gitti. Hâlâ aklı başında değildi. Bu zamana kadar herkesin 'katil' diye suçladığı adamın içini görmüştü. İçindeki şevkatliliği ve sanki iyiliği seziyordu. Mutfağa vardığında sürahiden su doldurup içtiği an mutfağın penceresinden evinin önünde duran arabaya göz kestirdi. Ve o an cebindeki telefon aniden titredi. 'katil' yazıyordu. Evet, Kenan'ı hâlâ katil diye kaydetmişti. Bu sefer korkmadan cevapladı.
- Ne var?
Alo diyerek açmadı, onla en son götürdüğünde sinirli ayrılmıştı. Hâlâ sinirliydi.
- Sinirlisin sanırım.
Kenan'ın sorusuna bu sefer sakince yanıt verdi.
- Ne istiyorsun?
- Dışarı çık.
Dedi anında. Bu sefer onun dediğini yapmayacaktı. Telefonu yüzüne kapattı. Herşeyi polise anlatacaktı. Çünkü sebebi ne olursa olsun o bir katildi. Hemen üzerini değiştirip çantasını alarak evinin arka kapısından çıktı. Bahçede gizlice etrafına bakarak arka veranda dan dolanıp arabasına atladı. Yakalanmamanın sevincini yaşayarak arabasını çalıştıracaktı ki arabanın arka koltuğundan bir ses duyana dek.
