Bir okulda intihar ve cinayetlerin ardı ardına geldiği, ama ne olursa olsun okulun mühürleme kararı almadığı bir okulda olmak ister misiniz?
"Yurtiçi Koleji" okulunda yaşanan bu olaylar bütün haber mensuplarına konuk olmuştu. Cinayetlerin işlendiği...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yeni Bölüme Hoşgeldiniz!🔥⭐
~74. Bölüm~ |Yalnız Peri|
İlk başta üçümüzde yere oturduk. Daha sonra testereli kişilerden birisi gelip testeresini çalıştırmak için ipini çekecekken o an birşey oldu. Arkamızdan bir araba gelip bir anda testreyi çalıştıran kişiye ateş açtı. Korkuyla yerde oturur haldeyken dördümüz arkamızı dönüp kimin ateş ettiğine baktığımızda dona kaldık. Arkamız dönük bir şekilde ateş eden kişiye bakıyorduk. Bu, bu Defne'ydi!
- Sakın bir adım daha yaklaşma!
Dedi bu kırmızı maskeli katil yine kulağının arkasındaki ses değiştime cihazını aktif hale getirerek konuşmuştu. Defne ise silahi ona doğru tutmaya devam ederken bir yandan da söze girdi.
- Sensin! Onları buraya bilerek getirdin!
Dediğinde kimden bahsettiğini anlamadım. Defne bu katili tanıyordu ve bugün katilin maskesini belki o düşürecekti.
- Defne, sen kimden bahsediyorsun? O kim!
Dedi Çiğdem gururlu ve meraklı bir şekilde onun yüzüne bakarak. Defne ise ilk Çiğdem'e daha sonra hepimize bakarak kalbimin duracağı söze girdi.
- Emir. Üzgünüm Sera, ama bu planları yapan ve bu oyunu başlatan Emir'di.
Aklım benimle oyun mu oynuyordu bilmiyorum. Üşüdüğümü hissettim o an onun adını Defne'nin ağzından duyunca. Her tarafım buz kesildi şoktan.
- Ne saçmalıyorsun sen? Emir evde!
Dedi Aksel benim elimi tutup sakinleştirirken. Allah'ım lütfen o olmasın lütfen!
- Sizi bile bile tehlikeye neden atsın? Sarp Komiser'e bile haber vermedi çünkü hacker olduğu için sizin telefonlarınızdan Sarp Komiser'in numarasını silip onun isminde başka numara kaydetti ve sizin hiçbirinizin ruhu bile duymadı çünkü sizden telefonlarınızı bile almadan işini bilgisayardan halletti.
Başımın dönmeye başladığını hissettim o an. Lütfen o maskeyi çıkarsın. Tek gerçek o kırmızı maskenin altında saklı. Eğer Defne gerçekten doğru söylüyorsa... Bunu düşünmek bile istemiyorum.
- Çıkar hadi maskeni. Onlara gerçek yüzünü göster Emir! Sevdiğin hatta 'sevgilim' dediğin kıza ve arkadaşlarına göster gerçek yüzünü! Bu kadar mı korkaksın?
Ve o an işte istediğim birşey oldu. Kırmızı maskeli kişi testereli kişileri arabaya binmelerini istedi ve ardından tek başına kalarak ellerini maskesine doğru götürdü. Maskesini tuttu ve yavaşça başından çıkardığında kalbim küt küt atıyordu. Lütfen o olmasın Allah'ım sana yalvarırım.
- Ne!
- Sen?
- Nasıl ya olamaz!
Gözlerim kapalı bu sesleri işittim o kırmızı maskeli katil maskesini açtığı an o kişinin Emir olduğunu görmek istememiş gibi gözlerim hâlâ kapalıydı. Yavaşça ellerimi gözlerimden çektim. Ve o an, bazen hayatınızda hiçbir şey sizi mahvetmezken yenildiğiniz birisinin olduğunu bilirsiniz ya. İşte tam o anı yaşıyorum. O anı iliklerime kadar hissediyordum.
