22. Bölüm~'Mesafe'

894 81 17
                                    

Maraz'ın bize doğru bağırışını duyunca hemen onun olduğu pencereye koştuk. Karşı binanın bir katı alev alıyordu.

- Şu aşağıdaki Kenan değil mi?

Esin'in cümlesiyle hemen gösterdiği yere baktık ve Kenan alev alan binanın önünde kahkahalar atarak izliyordu.

Daha sonra arabasına atlayıp gitti. Yangını çıkartan Kenan'dı! Benim yatağımda kalan telefonu alıp itfaiye ekiplerini arayacaktım ki Kardelen geriye çekildi ve elinde bir silah ile bize doğrulttu.

- Kardelen ne yapıyorsun?

- Gidemezsiniz, o yangına engel olamayacaksınız!

Kardelen'in bu garip tavırları hepimizin dikkatini çekti. Ardından Esin, Kardelen'e yaklaşmaya çalışarak;

- Kardelen, bırak o silahı konuşalım. Bak seni o kadar evimize aldık, bize neden bunları yapıyorsun?

- Yaklaşma! Siz beni eve almadınız ben sizi ikna ettim bu oyunlarıma, o görüntü kayıtları şu an alev alan binada ve siz birşey yapamayacaksınız :)

Kardelen meğersem bizle oyun oynuyormuş. Kenan'a yardım eden bir sağ kolu demeliyim bu şekilde. Bina alev alıyordu. Daha inşaatı bitmediği için kimse orada konaklama yapmıyordu.

Kardelen deli gibi bize bakıp silahı doğrultmaya devam ediyordu. Hepimiz yerimizden kıpırdayamadık. Ardından Esin, Kardelem'e bir adım daha yaklaşarak elindeki silahı almaya çalıştı.

"Esin!"

Diye bağırdım ama Kardelen'in elindeki silahı kolunu ters çevirerek aldı. Kardelen, Esin'in bu ani hareketiyle kendini yerde yatar pozisyonda buldu.

Esin arkasını dönüp bize baktı. Tam o sırada Kardelen yerden kalktı ve masadaki bardağı alıp Esin'in kafasına vurdu.

Hemen Kardelen'e yaklaşmaya çalıştık fakat yerdeki silahı alarak tekrar bize doğrulttu.

- Bu oyunlarına son ver artık Kardelen!

Diye karşı çıktı Egemen. Esin'in yerde yatan baygın bedenini görünce göz yaşlarıma hakim olamadım.

- Neden bize bunları yapıyorsun!?

Diye karşılık verdim. Ardından Kardelen sesini yumuşatarak anlamlı bir cümle söyledi.

"Biraz mesafe her zaman iyidir..."

Ona biraz mesafeli davransaydık şu an bu durumda olmayacaktık. Kardelen elinde silahla bize doğru yavaşça yaklaşıyordu.

Hepimiz korkudan birbirinize sarılıyorduk. Ardından arkadan gelen polis sesleri kurtuluşumuzun göstergesi olacaktı. Kardelen hemen polis seslerini duyunca aşağıya indi ve arka kapıdan kaçtı.

Hemen dışarı çıktık. Polislere yangını çıkartanın arka kapıdan kaçtığını söyledik. Ardından ifade vermek için karakola gittik.

Karakoldan geldikten sonra herkez eve dağıldı. Bende tek başıma evime vardım. Odamın kapısına kadar vardım ve kapıyı açtığımda Esin korkuluk gibi kapının arkasından bana bakıyordu.

- Beni niye unuttunuz Damla?

Diye kısık ses tonuyla söylendi. Esin'i o panik ile unutup karakola gitmiştik, korkudan kekeleyerek;

- Esin, biz seni unutmadık. Sadece karakola gitmek zorundaydık.

Dedim. Esin bir yandan deli gibi gülüyor ve bana bakıyordu. Bana biraz yaklaştı ve ardından konuşmaya başladı.

- Ölebilirdim Damla, siz gittikten sonra tekrar geldiler ve kim geldi biliyor musun? O meşhur testereli kişiler...

Testereli kişiler dediğinde yutkundu ve tekrardan yarım kalan sözüne devam etti.

- Bana saldırdılar. Üç kişi geldiler, hepsi ile başa çıkabildim ama...

Kolundaki testere izi kanıyor ve kol kemiği gözüküyordu.

- Esin, ambulansı arıyordum. Lütfen otur Esin lütfen dayan!

Esin kolundaki testere izini gösterdikten sonra yere savrularak bayıldı. Ambulansları aradım. Kısa bir süre içinde geldiler.

Ambulans arabasına bindim. Esin ambulans arabasında kısa bir süreliğine kendine gelerek şöyle dedi.

"Kaç Damla, sizi yarı yolda bıraktığım için özür dilerim..."

- Esin!

Diye ağlayarak yutkundum.

- Biraz daha hızlı olun arkadaşım kan kaybından ölecek!!!

- Biraz daha hızlı olun arkadaşım kan kaybından ölecek!!!

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

'22. Bölüm Sonu'

~Devam Edecek~

Yeni Bölümde Görüşmek Üzere🤍✨

Kusursuz OkulHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin