Bir okulda intihar ve cinayetlerin ardı ardına geldiği, ama ne olursa olsun okulun mühürleme kararı almadığı bir okulda olmak ister misiniz?
"Yurtiçi Koleji" okulunda yaşanan bu olaylar bütün haber mensuplarına konuk olmuştu. Cinayetlerin işlendiği...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
- Hayır Damla, yapamayacağım.
Dedi Sarp elinde kazmayı sıkı bir şekilde tutarak. Yanına gittim, ve elini sıkıca tuttum.
- Sarp, yapmak zorundayız!
Dedim destek olur bir şekilde. Sarp sinirden deliye dönecek haldeydi. Barış'ı bu gece bu ıssız ormanın en uytu köşelerinde gömecektik.
- O elini mi kıpırdattı?
Dedi Sarp, Barış'ın parmağına odaklanmış bir şekilde. Başımı o tarafa doğru çevirdiğimde gerçekten de hafifçe kıpırdıyordu!
- Nabızını kontrol edeceğim.
Dediğinde yanına usulca yaklaştı ve nabızını kontrol etti. Bir dakika, bana birşey oluyor!
***
- Damla! Oh be sonunda uyandın!
Dedi Sarp. Gözlerimi açtığımda bir otopark yanımda Barış ve Sarp endişe dolu gözlerle bana bakıyorlardı.
- Damla iyi misin?
Dedi Barış. Benim omuzuma elini koyarken. Ben ise gördüğüm kabusu düşünüyordum.
- Evet sanırım. Biz neredeyiz?
Dedim halsizlikle. Sarp elimi sıkıca tutarak söze girdi.
- Sevgilim, sen en son bizi Barış'la kavga ederken gördün. Sonra korkudan bayıldın ya.
Dediklerinde herşey aklıma tak diye oturdu. O gördüğüm kâbus gerçek gibiydi.
- Esin, o iyi mi?
Dediğimde Sarp başını Barış'a doğru çevirdi ve ona doğru sertçe konuştu.
- Her şeyi anlat!
Dediğinde Barış başını sallayarak derin bir nefes aldı ve söze girdi.
- Uzun zamandır kabuslar görüyordum. Ve o gece de benim kabusum olmuştu. Maraz benim için hiç acımadan adama ateş ettiğinde ve ben yaralandığımda hastanede komada gibi hissettim kendimi. Hastaneden çıktığımda sürekli yüksek dereceli alkoller aldım. Eğer Sarp olmasaydı bugün yine o alışkanlığıma devam edecektim. Ama size yemin ederim ki Esin'e bilerek onu yapmadım.
Dediğinde bütün dediklerini anlamaya çalıştım. Şimdi konumuz Barış değildi, Esin'di.
- Barış, Esin'in seni asla ama asla affetmeyeceğini biliyorsun değil mi?
- Size söz veriyorum her şeyi düzelteceğim.
Dedi Barış, benim sözümden hemen sonra. Orada uzun uzun Barış'ın ne yapacağını düşündük. Daha sonra işi kendisine bırakıp otoparktan ayrıldık. Sarp'ın arabası ile eve gidiyorduk.
