Bir okulda intihar ve cinayetlerin ardı ardına geldiği, ama ne olursa olsun okulun mühürleme kararı almadığı bir okulda olmak ister misiniz?
"Yurtiçi Koleji" okulunda yaşanan bu olaylar bütün haber mensuplarına konuk olmuştu. Cinayetlerin işlendiği...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yeni Bölüme Hoşgeldiniz!🎩💙
~85. Bölüm~ |Bölüm Sonu|
- Anne!
Küçük bir kız vardı, babası gibi hafif sarı saçlı bir kızdı. Yüzü aynı annesine benziyordu. Şimdi bu kız okulun koridorlarında annesini arıyordu. Bu ıssız okulun koridorlarında annesini korku içinde arıyordu.
- Anne!
Bir kez daha seslendi annesine, ama annesi onu duymuyordu. Belki de bu bölüm sonuydu..
*** - Bir dakika!
Dedi Çiğdem, Sarp tam kibriti okulun önüne atacakken ona engel oldu, kibrit anında söndü.
- Ne oldu Çiğdem?
Sarp'ın meraklı gözleri Çiğdem'in üzerindeydi. Çiğdem ise okula bakıyordu, şüpheli gözlerle okulu sorgularken bir anda Sarp'a dönerek hızlıca söze girdi.
- Sarp! Sesi duyuyor musun?
Sarp okula baktı, kulaklarını dört açarak Çiğdem'in dediği sesi duymaya çalıştı, evet! Sesi o da duymuştu. Birisi hatta bir tanıdık ses "yardım edin!" Diye çığlık atıyordu.
- Bu, Damla olabilir mi?
Dedi Sarp sorgulu gözlerle Çiğdem'e bakarken. Çiğdem ise ileriye atılarak yanıtladı.
- Damla olup olmadığını anlamak için tek bir yol var. İçeri girmek!
***
Şüpheli listeleri, kimin nerede olduğu, ve bunların kimin yaptığını... Hepsini belki de biliyorum. Ama burada sadece elim kolum bağlı oturuyorum. Emir'i de yakalamıştım, dedektiflik kariyerimde oldukça iyidim. Belki daha da ileri gidebilirdim, ama beni bu dağ evinde tutsak tutan bilinmeyen testreli kişi beni engelliyordu. Bende ki bilgileri biliyordu, her gün bana uyku ilaçlarını zorla içirip uyutuyorlardı.
Bendeki bilgileri biliyorlardı, benden ve benim burdan kurtulabilecek güçte olduğumu bildikleri için bana her gün uyku ilacı içtiriyorlardı. Ben Defne, beni hatırladınız mı? Emir'in gerçek yüzünü ortaya çıkaran ve bir anda ortadan kaybolan o kız. O kız şu an bu dağ evinde tutsak. Ama bu sefer bu krizi fırsata çevirmem lazımdı. Ellerim ve ayaklarım kalın iplerle bağlıydı. Bu bomboş odada işime yarayacak birşey bulmam gerekiyordu.
Ve o anda gözüme pencere gözüktü. Bu delice bir fikir olabilirdi ama başka çarem yoktu. Pencereye doğru sürünerek ilerledim, pencereye sadece kafam yetiyordu. Bu yeterliydi, içimden dua ederek kafamı geriye doğru götürdüm ve hızlı bir şekilde ileri doğru atılarak kafamı hızlıca penceredeki cama çarpmamla berber cam kırıldı.
