Bir okulda intihar ve cinayetlerin ardı ardına geldiği, ama ne olursa olsun okulun mühürleme kararı almadığı bir okulda olmak ister misiniz?
"Yurtiçi Koleji" okulunda yaşanan bu olaylar bütün haber mensuplarına konuk olmuştu. Cinayetlerin işlendiği...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yeni Bölüme Hoşgeldiniz!🔥✨
~77. Bölüm~ |Sahte Katil|
- Konumunu belki tespit edebiliriz!
- Hayır Aksel! Anlamıyor musun bu çok zor. Boşu boşuna riske girmeye değmez.
Dedi Maraz, Aksel'in sözünden hemen sonra. Aradan iki hafta geçmişti. Evet, koskoca iki hafta geçti ve Kenan hâlâ polisler tarafından aranıyor. Ama sonuçlar maalesef olumsuz. Yine elimizden kaçırdık ve kaçmaya devam ediyor. Ve bu arada, bu bebek meselesini aileme Emir'e açıkladıktan tam üç gün sonra anlattık. El ele beraber karşılarında 'biz evleneceğiz!' dedik. Babam ilk başta sert bir tepki verse de annem oldukça anlayışlı davranarak yaklaşık iki saatlik bir konuşmanın ardından sonunda ikna etmiştik.
Emir'in ailesi ise bu haberi telefondan öğrendi. Annesi oldukça samimi davranarak bu habere sevinse de bebek konusunda biraz tedirginlik yaşadığı konuşmamızdan bile belli oluyordu. Şimdi bunları bir kenara bırakalım, çünkü herkes bu haberi onayladı ve artık önümüzde hiçbir engel yok. Tabii Kenan dışında...
- Maraz, tamam şimdi boşverin Kenan'ı falan. Yapacak birşey yok adam dokuz canlı her yerden karışımıza çıkabilir. Biz, kendimize dikkat edelim. Olabilecek bütün tehlikelerden uzak duralım.
Damla bu konuda çok haklıydı. Neden bilmiyorum ama Damla'ya ısınmış gibiydim. Bana çok samimi gelemeye başladı ve çok iyi anlaşacağımızdan adım kadar eminim.
- Peki, o zaman bu Kenan muhabbeti bittyse biz kaçıyoruz.
Emir'in elimi tutup beni yavaşça kaldırması ile birlikte bende başımı salladım. Herkesle vedalaştıktan sonra Damla'nın evinden çıkarak arabaya bindik. Emir'in şoför koltuğuna geçip arabayı çalıştırması ile beraber nereye gideceğimizi bilmez bir halde ona dönerek sordum.
- Nereye gidiyoruz Emir?
Bir elini direksiyonda, diğer elini de karnımda gezdirerek söze girdi.
- Bebeğimiz için alışveriş yapmaya.
Dediğinde gülünç bir ifadeyle ona bakarak yanıt verdim.
- Daha cinsiyetini bile bilmiyoruz!
- Olsun, yine de buna ihtiyaç duyuyorum. Hem normal bir hayat istemiyor muydun sen? Sana normal bir hayat sunuyorum. Sen, ben ve karnındaki bebeğimiz. Normal gelmiyor mu? Katil olayları olmadan artık yaşayabiliriz Sera. Tamam, psikolojik olarak çok şey yaşadık ama ben bunları normale çevirmeye çalışıyorum. Bana güveniyor musun?
Dediğinde derin bir nefes alarak direksiyondaki elini tutarak söze girdim.
- Sonsuza kadar güveniyorum.
Emir'in de dediği gibi normal bir hayat yaşamak için kendimi psikolojik olarak yormayacaktım. Hayatın akışına bırakıp ne olacağına bakacağım...
