မုန့်ဟင်းခါးတစ်ပွဲ၊ မေတ္တာဖြူးပါ၊ အချစ်မ​ပေါ့စေနဲ့

Part-1

Unicode
"မုန့်ဟင်းခါးတစ်ပွဲ၊ မေတ္တာဖြူးပါ
အချစ်မပေါ့စေနဲ့...."

အပိုင်း(၁)

ညနေပိုင်း ရာသီဥတုကာ အုံ့အုံ့မှိုင်းမှိုင်းရှိလှပါသည်။ ပါရမီလမ်းသွယ်တစ်ခုအတွင်းရှိ အမေမိုး၏မုန့်ဟင်းခါးဆိုင်လေးသည်လည်း တိတ်တိတ်ဆိတ်ဆိတ်နှင့်ရှိနေတော့၏။

အိမ်ခြံဝန်းထဲ၌အဖီလေးဆွဲလျက် သွပ်ကယ်မိုးမိုးထားသော အမေမိုး၏မုန့်ဟင်းခါးဆိုင်က ဒီရပ်ကွက်မှာတော့ အတော်လေး နာမည်ကြီးသည်ဟုဆိုရမည်။ လက်ရာကောင်း၊ စျေးလည်းသင့်၊ စေတနာလည်းပါတော့ မုန့်ဟင်းခါးဆို အမေမိုးအမေးမိုးဟုပင် ပြောစမတ်တွင်ကြသည်။ အခြားရပ်ကွက်ကပင် တကူးတကားလာစားရသည်အထိ အမေမိုး၏မုန့်ဟင်းခါးကာ နာမည်ကြီးသည်။

မနက်ခင်းဆို ဆိုင်ကျဉ်းကျဉ်းလေးက မုန့်ဟင်းခါးစားသူများနှင့် ပြည့်နေတတ်ပြီး ညနေစောင်းမှာတော့ လူမရှိသလောက်နည်းပါးတတ်၏။ ဒါကလည်း မုန့်ဟင်းခါးဆို လူတွေကမနက်ခင်းမှပူပူနွေးနွေးသုံးဆောင်ချင်ကြတာကို။

ဒီညနေလည်း ထုံးစံအတိုင်း ဆိုင်လေးက လူခြေတိတ်နေသည်။ ဆိုင်ကလူသာမရှိပါ။ အမေမိုးတစ်ယောက်ကတော့ နားပင်မနားရဘဲ တကုပ်ကုပ်နှင့်အလုပ်ရူပ်နေတော့၏။ လူမရှိသော်လည်း ညနေပိုင်းဆိုဖုန်းဆက်ပြီး orderမှာသူတွေကရှိတတ်သည်လေ။ အခုလည်း အမေမိုးရေ မုန့်ဟင်းခါးစားချင်လို့ တစ်ပွဲလောက်ပို့ပေးပါဟု ဖုန်းဆက်လာသဖြင့် အမေမိုးမှာ မုန့်ဟင်းခါးပွဲအတွက်ပြင်ဆင်နေရခြင်း ဖြစ်သည်။

မုန့်ဟင်းခါးရည်အိုးကို ပူပူနွေးနွေးဖြစ်အောင် နွေးပြီးနောက် ချိုင့်တစ်ခုထဲထည့်လိုက်သည်။ မုန့်ဖတ်တစ်ခွက်၊ မုန့်ဟင်းခါးရည်တစ်ခွက်၊ နံနံပင်၊ ပဲသီး၊ ငရုပ်သီးမှုန့်နှင့်သံပရာသီးစိတ်များကို တစ်ခွက်ခွဲထည့်ပြီး ချိုင့်ကိုဆင့်လိုက်သည်။ အားလုံးပြီးတော့..

"ပန်ပန်ရေ..."

သမီးဖြစ်သူကိုလှမ်းလိုက်ခေါ်သော်လည်း ဘာတုန့်ပြန်သံမှမကြားရသဖြင့်

"ပန်ပန်သမီးရေ.. လာဦး.."

"ပန်ပန်...."

အသံမြှင့်ပြီးထပ်ခေါ်သည့်တိုင် ဘာသံမှမကြားတော့ အမေမိုးမျက်မှောင်ကုပ်လိုက်သည်။ အိမ်မှာမရှိလို့လားများဟုတွေးပြီး အိမ်ထဲလှမ်းကြည့်လိုက်တော့မှ