မုန့်ဟင်းခါးတစ်ပွဲ၊ မေတ္တာဖြူးပါ၊ အချစ်မ​ပေါ့စေနဲ့

Part-47

Unicode
"မုန့်ဟင်းခါးတစ်ပွဲ၊ မေတ္တာဖြူးပါ
အချစ်မပေါ့စေနဲ့...."

အပိုင်း(၄၇)

သီတင်းကျွတ်လပြည့်နေ့

ဤနှစ်၏သတင်းကျွတ်လပြည့်တွင်တော့ မုန့်ဟင်းခါးသည်အမေမိုး၏အိမ်လေးကာ တိတ်ဆိတ်ခြောက်ကပ်နေခဲ့ပါသည်။ အခါတိုင်းနှစ်ကဲ့သို့အိမ်ပြန်မလာနိုင်သည့်သားသမီးတွေကြောင့် ဆီမီးသာလင်းပြီးရင်တွင်းမနွေးရသည့်သီတင်းကျွတ်ဖြစ်ခဲ့ရပါသည်။

မွေးစားမိဘတွေနှင့်ဘုရားဖူးထွက်သည့် သားကြီးဩရသက ဖုန်းနှင့်ပဲ လှမ်းကန်တော့နိုင်သလို သူငယ်ချင်းတွေနှင့်အလည်အပတ်ခရီးထွက်နေသည့် သမီးကြီးမြတ်ကလည်းဖုန်းတစ်ခေါ်သာခေါ်နိုင်ခဲ့ပါသည်။ မွေးစားမိဘကို အချိန်ပေးချင်သည့်သားကြီး၏စိတ်ကိုနားလည်ပေးနိုင်သလို ဆေးတက္ကသိုလ်ကျောင်းသူဖြစ်နေသည့်သမီးမြတ်ကလည်း လူငယ်ပီပီပျော်ချင်တာကို ဒေါ်မိုးနားလည်ပါသည်။ အမေအို၏အိမ်လေးခြောက်ကပ်နေခြင်းအတွက်ကိုတော့ ဝမ်းနည်းပြီးစိတ်မကောင်းဖြစ်နေခြင်းသာ။

သားငယ်ပြည့်စုံသိန်းကျော်လည်း ဘယ်ရောက်လို့ဘယ်ပေါက်နေမှန်းမသိပါ။ သတင်းမကြားရသည်ပင် ရက်သတ္တပတ်ရှိလေပြီ။ ခွေးလေးတစ်ကောင်နှင့် အမေအိုသာရှိသော အိမ်အိုလေး၏ယခုနှစ်သီတင်းကျွတ်ညကာ တမူထူးခြားမနေသော်လည်း အငယ်မလေးပန်ပန်က အမေအိုနှင့်အတူ အဖော်ပြုပေး၍ ဖြေသာနိုင်ခဲ့သည်။

"ကျွန်တော်အမေမိုးကို လာကန်တော့တာပါ"

မနက်က ကောင်းခြင်းတည်မြဲက မုန့်အချို့နှင့်အတူငွေ(၁၀)သိန်းဖြင့် အမေမိုးကိုကန်တော့ခဲ့ပါသည်။ ပန်ပန်နှင့်အတူလာတာမဟုတ်ဘဲ သူ့ဘာသာသူလာကန်တော့ခြင်းပင်။ ပန်ပန်နှင့် နှစ်ယောက်သားဆက်ဆံရေးကတော့ ထွေထွေထူးထူးပြေလည်သွားခြင်းမရှိပါ။ ရန်ဖြစ်စကားများလိုက်နှင့် သံသရာလည်နေသည်သာ။

"အမေ ပန်ပန်ဒီညလာအိပ်မယ်"

ညနေရောက်တော့ပန်ပန်ကရောက်ချလာပြီး ပြောသည်။

"ညည်းယောက်ျားကိုပြောခဲ့ပြီးပြီလား"

"ယောက်ျားလို့မပြောပါနဲ့ အမေကလည်း"