moja podróż jest nieruchoma
jak przypomniane imiona wyłaszone
grzbietami do
rytmu wieczności
moja podróż jest spojrzeniem
przez ramię podchwytliwym
przerysowanym bez pytania lecz z
zająknięciem żółtym
na echo prędkich kocich kroków
moja podróż jest niepewnością
wewnętrzną częścią konturów wiatru
moja podróż jest
za wracaniem do
przeszłości
które przecież przeszły tylko kiedyś
przez krąg jej samościeżki
przez źrenicowy obważanek
po którym tańczy niezdarnie
krokami stawianymi wzdłuż spiral
za rączkę ze śmiercią
CZYTASZ
seans chimer
Poetryzwiastun cukrowego gestu wchłania mnie w bezduszny fiolet i pejzaże oczu porośniętych krzewami mgieł
