🕊26. Bölüm🕊

11.2K 743 269
                                    

Merhaba canlar 💕

Nasılsınız?

Vote ve yorum yapmayı unutmayın🦋

Keyifli okumalar ✨️

Sınır; 630 yorum 18000 yorum

🕊🕊🕊

İki çocuğumu da tüm gece koynumda uyutmuştum ara ara uyansalar da sorun çıkaramamışlardı bana.

Her zaman ki gibi annelerinin yarasına merhem olmak için sıkı sıkı sarılmışlardiı sadece...

Onların kokusuyla ve varlığıyla biraz olsun kendimi daha iyi hisseder hale gelmiştim ama Rojda'nın söyledikleri hala aklımda dolanıp duruyordu.

Nasıl bu kadar gaddar olmuştu aklım almıyordu oysa ben ona hep kardeşten öte davranmıştım. Kendisi benden büyük olmasına rağmen ben hep ablalık yapmış ve kendisini koruyup kollamaştım.

Nişanlısı Kenan'la resmi bir yola girmeden önce gelip benden yardım istemişti aile üyelerini ikna etmem için çünkü Kenan İstanbul'uydu ve aile üyeleri çok karşı karşıydı o zamanlar...

Rojda hanım mutlu olsun sevdiğine kavuşsun diye ben on gün boyunca nuh diyor peygam demiyor kocamla kavga edip durmuştum hatta aynı yatak da yatmaya bile yasak koymuştum.

Değmeyecek insanlar için ne çok keyfimden ödün vermiştim...

"Anne..." dedi Arman ağzının içinde mırıldanarak başını göğsümün üzerine koydu.

"Efendim oğlum." Dedim siyah saçlarına bir öpücük bırakarak.

"Susadım. Su"

Başımı çevirip komodinin üzerine baktım ama karşılaştığım boş sürahiyle nefesimi seslice bıraktım. Şuan hiç aşağı inecek takatim yoktu ama Arman'ın mızmızlanmasını istemiyordum zira her seferinde dediğim gibi uyanıkken akıllı olan canım oğlum uyuduğunda insanı hayatan bezdirecek kadar huysuzdu.

"Tamam annecim sen uyu ben hemen getiriyorum sana."

Ağzının içinde mırıldanarak beni onayladı. Yavaşça ikinin arasında çıkarak beşikte yatan Şilan'ı kontrol ettim.

Bir saat önce kalkmıştı ama ne kalkış... öyle bir ağlamıştı ki ikizler bile kalkmıştı sesinden ve Doğu iki saat Şilan'ı başkasına vermemiz için beni ikna etmeye çalışmıştı. Uykuluyken bile çocuğum kardeşini göndermekten vazgeçmiyordu.

Şilan'ı emzirip, altını değiştirdiğim sırada ikizler de tekrar uyumuştu.

Sessizce odadan çıkıp aşağı indim. Tüm ev halkı uyuyordu. Haliyle kimseyi rahatsız etmek istemiyordum zaten sabah kahvaltıdan sonra gidecektim...

Mübrem Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin