Mübrem

🕊41. Bölüm🕊

Merhabalar🦋

Nasılsınız?

Vote vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın 🦋

Keyifli okumalar ❤️

Sınır; 700 vote

🕊🕊🕊

Jiyan'dan

Sabahın ilk ışıkları odaya sızarken, yüzümü buruşturarak memnuniyetsizlikle yatağın içinde kıpırdanarak bir küfür savurdum ama yataktan da aynı anda bir küfür geldi. Küfür mü gelmişti? Bir dakika! Bir dakika yataklar konuşamazdı ki peki bu konuşan kimdi? Hızla gözlerimi açarak üzerine uzandığım bedene baktım. Aman Allah'ım Ferman'ın yaralı bedenin üzerine bir panda gibi kendimi atmıştım yaraları olduğunu unutmuştum ve zavallı adam acı içerisinde kıvranıyordu. Alnında boncuk boncuk terler oluşmuştu ve dişlerini sıktığı için çenesi seğirmişti.

"Ferman." Dedim dehşetle gözlerimi irice açarak, hızla kendimi yan tarafına attım. Bedenimi sarmaşık gibi saran korkuyla tüm bedenine dikkatle bakarken, kendisine bir zarar vermediğimi umuyordum. "İyi misin?" Diye sordum titreyen sesimle. Yanında uyuya kaldığım için kendime içimden bir güzel sövüyordum hasta adamın yanına mı yatılırdı ah akılsız kafam!

"Kızım sen ne ara yanımda yatın." Dedi sitem edercesine canının acısından zar zor kelimeler dudaklarının arasında çıkmıştı.

"B-ben sadece iki dakikalığına gözlerimi dinlendirmek istemiştim ama dalmışım." Dedim hüzünlü ses tonuyla. Son kelimemi o kadar kısık tonda söylemiştim ki duyup duymadığını emin değildim. Suçluluk duygusu dört bir yanımı sarmıştı biraz daha acı içinde kıvransa oturup ağlayacaktım
benim yüzümden canı acıyordu. Nasıl bu kadar düşüncesiz davranmıştım aklım almıyordu.

"Tamam bir şey yok iyiyim." Dese de iyi olmadığını dişlerinin gıcırdatarak konuşmasından anlamıştım ve hala gözlerini sıkı sıkı yumuştu.

"Fatih'i çağırayım gelsin doktora götürelim seni." Tam harekete geçmiştim ki, bileğimden nazikçe tutarak durdu. Gözlerini biraz da olsa açarak yeşil harelerini kahve harelerimle buluşturdu.

"Milleti boşa tedirgin etmeyelim sabah sabah iyiyim ben." Dedi benim panik halimin aksine sakin bir şekilde. Bu kadar soğukkanlı olması gerçekten sinirime dokunuyordu. Canı acıyordu ama birilerini rahatsız etmemek adına kaderine razı geliyordu.

"Birilerinin tedirgin olması senin can sağlığından daha önemli değil Ferman."

"Lütfen Jiyan iyiyim ben." Dedi daha fazla uzatmamı istemeyerek, masum masum baktı ama içim rahat etmezdi ki onun iyi olduğunu bilmeden nasıl rahat ederdim. Yine istemeden ona zarar vermiştim.