🕊38. Bölüm🕊

12.8K 744 671
                                    

Hello ben geldim❤️

Nasılsınız?

Vote vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın!

Keyifli okumalar 💕💕

Sınır; 800 vote 2000 bin yorum

Bu hafta içinde Türkiye gideceğim ve düğünümüz var eğer ki bölümler gelmezse yoğunluğumdan kaynaklıdır💞

🦋🦋🦋

Jiyan'dan

Beni felç bırakmamışlardı beni nefesiz, dermansız bırakarak acımasızca öldürmüşlerdi. Benim kalbimi elleriyle söküp almışlardı. Ferman'ı, sevdiğim adamı benden almışlardı. Hangi ahıt yüreğimin kanayan yarasını merhem olurdu? Hangi sözcük beni teselli etmeye yeterdi. Hiç biri, hiç biri benim yaralarıma ne merhem olurdu ne de teseli...

En büyük yaramın sahibi de Ferman Miroğlu'ydu en büyük yara bandımda.
Benim derdim de dermanım da ölümün ucunda olan sevdamdı. Ne ihaneti aklıma geliyordu ne ettiği kötülükler sadece aklımı bulandıran ben ne yapacaktım, nasıl mantığımı kullanacaktım?

Göz yaşlarım boşalırcasına akarken, hıçkırıklarım bir an olsun durmuyordu. Ferman Miroğlu, ailesini bırakıp hiç bir yere gidemezdi! İt gibi kavga ederdik ama it gibi de birbirimizin kemiğini atmazdık. Eğer ki giderse ona hakkımı helal etmezdim. Beni bu dünya da tek başına bırakamazdı.

Ne kadar inkar edersem, edeyim, ne kadar kızgın olursam olayım ve ne kadar kırgın olursam, olayım Ferman benim sol yanımdı. Ben sol yanımı kaybetmek istemiyordum.

Kara bahtımın laneti çocuklarımın üzerine sıçramayacaktı babaları yaşayacaktı, yaşamak zorundaydı ailesi için savaşmak zorundaydı!

Kalbim öyle bir acıyla kavruluyordu ki, şimdiye kadar böyle bir acı ne görmüş ne tatmıştım. Ne annemin ölümü ne babamın ölümü hiç biri bu kadar acı vermemişti. Göğsüm bu yükü taşıyamayacak kadar güçsüzdü.

Elimi sertçe zemine vurarak, ağrıyan boğazımı umursamadan var gücümle bağırdım.

"Ferman ne olur bizi bırakma." Ferman ne olur beni bırakma.

Elimi tekrar sertçe zemine vurdum. İçi sızlıyordu ama umrumda değildi zira kalbimde ki acının yanında hiçti.

"Çocukların sensiz yapamaz!" Ben, sensiz yapamam!

Benim yüzümden hapse girmişti! Hepsi benim lanetim yüzünden olmuştu. Ben öfkeme yenik düşmeseydim, o özgürlüğünden mahrum kalıp sonu olan o deliğe girmeyecekti. Uğursuzun tekiydim ben sevdiğim adam benim yüzümden ölüyordu!

Mübrem Where stories live. Discover now