Mübrem

🕊42.Bölüm🕊

Hello ben gelmişem💕

Nasılsınız kuzularım?

Vote vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın💋

Keyifli okumalar 💗🍂

Sınır; 700 vote

Bu arada finale son 8 bölüm:) geri sayım başlasın 💃🏻

🕊🕊🕊

Jiyan'dan

Eve gelen davetsiz misafirle kaşlarım havaya kalkmış, dudaklarım şaşkınlıkla aralanmıştı. Kadriye Barzani'n ne işi olurdu ki benim evimde? Ne akrabaydı ne de dost geliş nedenini saf bir merakla merak ederken, Leyla'ya neden geldiğini sordum aldığım olumsuz cevapla el mecbur Kadriye Barzani'yi karşılamak için salondan ayrıldım arkamda aklında binbir soruyla kalan Ferman'ı ve çocukları bırakarak.

Merdivenlerden inereken avlunun tam ortasında bulunan ahşap sedirde oturan Kadriye Barzani'yi fark etti kahverengi harelerim. Derin nefes alarak yüzüme samimi olduğunu düşündüğüm bir tebessüm kondurarak, son basamağıda inip yanına ilerledim. Adım seslerinden geldiğimi fark ederek omzunun üzerinde başını çevirip, sıcak bir tebesum bahşetti. Ne kadar normal davranmaya çalışsam da ilk defa evime gelen Kadriye Barzani yüzünden tüm bedenim istemsizce geriliyordu.

"Hoş geldiniz Kadriye hanım." Dedim gergin halimin aksine sıcak kanlılıkla şakıdım. Tam karşısına geçerek öpmem için uzatığı eline bir iki saniye şaşırarak
baktıktan sonra ayıp olmaması için öpüp alnıma koydum.

Geriye doğru bir adım atarak memnuniyetle kıvrılan dudaklarına ve yaşının aksine altı yedi yas küçük duran yüzüne baktım. Ellili yaşlarının sonunda olmasına rağmen yüzünde hafif buruşukluklar vardı ve Zelal annemin saçları gibi beyaz değil siyahtı. "Hoş buldum Jiyan kızım." Dedi aynı sıcaklıkla bana yaklaşarak.

"Kusurumuza bakmayın geleceğinizden haberimiz yoktu. Zelal annem çarşıya çıktı ama hemen şimdi ararim gelir. " Dedim aklıma ilk gelen fikirle hızlı hızlı konuştum aynı zaman da mahçupluğumu belli ettim. Koskoca kadının benimle bir işi olacak değildi ya olsa olsa Zelal annemle olurdu belki bilmediğim bir ahbaplıkları vardı.

"Ben Zelal hanım için gelmedim Jiyan." Dedi aksanlı türkçesiyle ve şivesiyle. "Ayakta mı konuşacağız?" Sorduğu soruyla hızla başımı olumsuz anlamda iki yana sallayarak 'ah' diye inledim karşımda ki kadın karşısında ikinci kez mahçup düşerek. Kafama varmamak için kendimi zor tutuyordum koskoca kadını ayakta tutuyordum Zelal annem burda olsaydı kesin bir güzel beni azarlardı misafir böyle karşılanır mi diye...

"Buyurun yukarı çıkalım lütfen kusuruma da bakmayın biraz şaşkınlığım üzerimde bugün!"

"Sorun değil kızım siz gençler biraz fazla planlısınız bizim aksimize." Haber vermeden geldiği için kendisinden rahatsız olduğumu düşünmüştü ama ben asla evime gelen misafirden rahatsızlık duymazdım ki aksine çok mutlu olurdum misafir evin bereketiydi.