ဧကရီမယ်တော်ဖြစ်ရတာက ပိုကောင်းတယ်

Ch-124

အခန်း ၁၂၄ အပြောင်းအလဲ

ပထမလက်ထောက်ရန်၏ စကားသံပြီးသောအခါ၊ ချင်ချင်းနန်းတော်သည် လုံးဝ တိတ်ဆိတ်သွားသည်။ ဧကရီမယ်တော်ကြီးယောင်က ကျယ်လောင်သော အသံဖြင့် "မင်းက ငါ့ကို ဘာပြင်ဆင်ချင်တာလဲ "

ပထမလက်ထောက်ရန်သည် မျက်နှာကို ငုံ့ထားကာ မျက်လုံးများက ရွှေအုတ်ခဲများထဲမှ အက်ကြောင်းများကို မလှုပ်မယှက် စိုက်ကြည့်နေသည်။ ချင်ချင်းနန်းတော်၏ အုတ်များကို ရွှေဖြင့်ပြုလုပ်ထားခြင်းမဟုတ်သော်လည်း ဧကရာဇ်မီးဖိုမှ အထူးရွှံ့စေးများဖြင့် ပြုလုပ်ထားသည်။ အုတ်ဆယ်လုံးလုပ်ရင် တစ်လုံးပဲအကောင်းကျန်သည်။ ဤနည်းဖြင့် အုတ်၏ကုန်ကျစရိတ်သည် ရွှေအရွယ်အစားထက် မနည်းသောကြောင့် ၎င်းကို "ရွှေအုတ်" ဟု အမည်ပေးထိုက်သည်။ ထိုရွှေအုတ်များသည် အလွန်မာကျောသည်ဟု ဆိုကြသည်။ ဥမင်လိုဏ်ခေါင်းအောက်က လူတွေက သူတို့ကို အချွန်ဆုံးဓားမြှောင်တွေနဲ့ ထိုးနှက်ရင်တောင် အုတ်မှာရှိတဲ့ အက်ကွဲကြောင်းတွေကို လိုက်မရှာနိုင်ကြပါဘူး။

တော်ဝင်မိသားစုမှလူများသည် နန်းတော်အတွင်းသို့ ပြင်ပလူများက သူတို့ကို သတ်ပစ်မည်ကို ကြောက်ရွံ့နေကြသော်လည်း လူသတ်သမားများသည် များသောအားဖြင့် ၎င်းတို့၏အမျိုးနွယ်ထဲမှဖြစ်သည်ကို မေ့လျော့နေကြသည်။ ထူထဲတဲ့ ရွှေအုတ်တွေနဲ့ ခင်းထားရင်တောင် ဘာအတွက် အသုံးဝင်မလဲ။

ဧကရာဇ်သည် ရေထဲသို့ ပြုတ်ကျသည်မှာ အမှန်ပင် တိုက်ဆိုင်မှုတစ်ခု ဖြစ်သော်လည်း ဧကရာဇ်သည် အပြင်ထွက်၍ ကစားရန် ကိုယ်တိုင် မိန့်ကြားခဲ့သည်။ ရေထဲကျသွားတဲ့အခါမျာလဲ အနားမှာ သူ့လူတွေ လိုက်ပါသွားသည်။ ဧကရာဇ်မင်းပြန်လာသောအခါတွင်လည်း ဧကရာဇ်မင်းသည် တော်ဝင်ဆေးရုံနှင့်အရာရှိများ၏ မျက်စိအောက်တွင် ဖျားနာလာသည်။ ထိုအချိန်တွင် ဧကရီမယ်တော်ကြီးယောင်မှ ဆေးဝါးများနှင့် အစားအသောက်များကို ဖျော်စပ်ပေးခဲ့သည်။ လူတွေက ဘယ်လိုပဲကြည့်ကြည့်၊ ဒါက မတော်တဆ ရေထဲပြုတ်ကျတာ၊ သာမန်အအေးမိခြင်းနဲ့ နောက်ဆုံးတော့ အသက်အန္တရာယ်ကို ပိုဆိုးသွားစေတဲ့ အဖြစ်ဆိုးတစ်ခုပါပဲ။ ဒီလို အဖြစ်ဆိုးတွေက နေ့စဉ်နဲ့အမျှ ဖြစ်ပေါ်နေသည်။ တစ်ခုတည်းသော ထူးခြားချက်မှာ ဧကရာဇ်၏ဦးရီးတော် ကျင့်ဝမ်သည် ယခုအချိန်တွင် မြို့တော်၌ ရှိနေခြင်းဖြစ်သည်။