ဧကရီမယ်တော်ဖြစ်ရတာက ပိုကောင်းတယ်

Extra-6

(အချပ်ပို-၆) အခန်း ၁၄၁ ယခင်ဘဝ ၄

ခဏလောက် လှဲလျောင်းပြီးနောက်၊ ထန်ရှီးရှီးသည် သူမ၏ ကိုယ်ဟန်အနေအထားကို ပြောင်းလဲခဲ့ပြီး သူမ၏ ဘဝအကြောင်းကို ဆက်လက်တွေးနေပြီး သက်ပြင်းချကာ " အခုအချိန်က ကျန့်ခန်းရဲ့ ဆယ့်သုံးနှစ်မြောက်နော်... ထန်ယန်ယန်က ငါ့ရဲ့နှင်းမိုးမခဆံညှပ်ကို ဆွဲယူပြီး ငါ့ရှေ့မှာ တမင်တကာ နင်းသွားတာ မှတ်မိတယ်... ငါ အခု မထွက်နိုင်တာကို မုန်းတယ်... မဟုတ်ရင် သူ့ကို ညီအစ်မကို လေးစားတက်ပြီး နှိမ့်ချတက်တဲ့လူဖြစ်အောင် သင်ပေးမှာ သေချာပါတယ် "

ထန်ရှီးရှီးသည် ထန်ယန်ယန်၏အမည်ကို မတော်တဆပြောမိကြောင်း ရုတ်တရက် သိလိုက်ရသည်။ သူမ အမြန်ပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ကျောက်ချန်ကျွင်းက မကြားသလိုပဲ ခေါင်းငုံ့ကာ စာဖတ်နေသေးတာကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ထန်ရှီးရှီးသည် စိတ်သက်သာရာရကာ လှည့်ကြည့်ကာ သူမ၏စိတ်ထဲတွင် ကိုယ်လုပ်တော်စု နှင့် ထန်ယန်ယန် ကို ကြိမ်းမောင်းရင်း အခွံမာစေ့များကို ကိုက်နေလိုက်သည်။

ကျောက်ချန်ကျွင်းက ထိုနာမည်ကို မှတ်မိသည်။ အမျိုးသမီးတစ်ဦး၏ အပျိုအမည်မှာ ရှာရခက်သော်လည်း တော်ဝင်မိသားစုအတွက် မည်သည့်ဒုက္ခမှ မကျော်လွှားနိုင်ပါ။ သူ့မှာ ရည်ရွယ်ချက်ရှိသရွေ့ ထန်ယန်ယန်ကိုရှာပြီး သူမကို ခြေရာခံဖို့ စပျစ်နွယ်ပင်တွေကို လိုက်ရှာဖို့ အချိန်တစ်ခုပဲ လိုပါတော့သည်။

တစ်ခုတည်းသောပြဿနာမှာ သူမသည် သူ၏အချိန်ကိုကုန်စေရန် ထိုက်တန်သလား။ ထန်ရှီးရှီးသည် ငယ်စဉ်ကပင် အအေးဒဏ်ကြောင့် ကျန်ရစ်ခဲ့မည်ဟု တွေးခဲ့သည်။ ဒီအကြောင်းကို သူမ ပိုတွေးလေ ပိုဝမ်းနည်းလာလေပဲ။ ခေတ်ကာလအရ သူမသည် ယခုဘဝတွင် ခြောက်နှစ်သာရှိသေးပြီး နာကျည်းမှုများနှင့် ကြုံတွေ့နေရဆဲဖြစ်သည်။ ထန်ရှီးရှီးသည် ရုတ်တရက် အုံ့မှိုင်းသွားပြီး တနေ့ခင်းလုံး စကားမပြောနိုင်တော့ပေ။

ထန်ရှီးရှီးသည် သူမအမေအကြောင်း တွေးလိုက်သောအခါတွင် သူမသည် စိတ်ဓာတ်ကျကာ မှောင်သည်နှင့် တပြိုင်နက် အိပ်ပျော်သွားခဲ့သည်။ သူမ ညောင်စောင်းပေါ်တွင် အိပ်နေစဉ် မျက်လုံးကို မှိတ်ထားရင်း ခေါင်းအုံးအောက်တွင် တစ်စုံတစ်ခု ရှိနေပုံပေါ်သည်။