ဧကရီမယ်တော်ဖြစ်ရတာက ပိုကောင်းတယ်

Ch-128

အခန်း ၁၂၈ အတိတ်နှင့်ပစ္စုပ္ပန်

လွန်ခဲ့သော ဆယ့်လေးနှစ်တွင်၊ စီနင်နန်းတော်သည် အတိုင်းအဆမရှိ ခမ်းနားထည်ဝါခဲ့ပြီး တော်ဝင်နန်းတော်၏ အသက်ဝင်ဆုံးနေရာဖြစ်ခဲ့သည်။ ယခုဆိုလျှင် သုံးရက်မျှသာ ရှိသေးသောအချိန်တွင် စီနင်နန်းတော်သည် ယိုယွင်းလာခဲ့သည်။

ယိုယွင်းမှုသည် အသွင်အပြင်နှင့် ဘာမှမဆိုင်ပါ။ စီနင်နန်းတော်၏ စဉ့်အမိုးကြွပ် များသည် တောက်ပနေသေးသော်လည်း အုတ်များနှင့် အမိုးကြွပ်များမှ ယိုယွင်းနေသော အနံ့များ စိမ့်ဝင်နေသည်။

ဧကရာဇ်အသစ်တိုင်းသည် မိမိအရာရှိများကို ခေါ်ဆောင်လာကြသည်။ ရှောင်ကျုံး ကွယ်လွန်ခဲ့ပြီး ဝူကျုံးလည်း သေဆုံးခဲ့သည်။ အဘွားတော်ဧကရီယောင်၏ သားစဉ်မြေးဆက် နှစ်ဦးတွင် တစ်ဦးတစ်ယောက်မျှ မကျန်ရစ်ခဲ့ပေ။ နန်းတော်ရှိလူများသည် အမိုက်မဲဆုံး မျက်လုံးများရှိသည်။ ဧကရီမယ်တော်ကြီးယောင်သည် ပြန်ထရန် အခွင့်မရှိသည်ကို မြင်သောအခါ၊ စီနင်း နန်းတော်မှ တယောက်ပြီးတယောက် သဘာဝအတိုင်း ထွက်ပြေးသွားကြသည်။

ယခင် စည်ကားခဲ့သော စီနင်နန်းတော်တွင် ကြမ်းပြင် တံမြက်လှည်းသူ အနည်းငယ်သာ ကျန်ရှိတော့သည်။ ထန်ရှီးရှီးက တံခါးဝသို့ လျှောက်သွားသောအခါ နန်းတော်ကူးကူးသည် သူမကို မြင်ပြီး သတင်းပို့ရန် အထဲသို့ အမြန်ပြေးသွားခဲ့သည်။

တုကျင်းက မျက်မှောင်ကြုတ် ပြီး ကျိန်ဆဲပြီး "စည်းကမ်းမရှိဘူး... ဧကရီက ဒီမှာလေ... သူတို့က မယ်မယ်ကို အရိုအသေပေးဖို့ လာတာ မဟုတ်ပဲ ထွက်ပြေးဖို့ သတ္တိရှိတယ်လား"

ထန်ရှီးရှီးက သူမလက်ကို ဝှေ့ယမ်းပြီး "စိတ်မဆိုးပါနဲ့ . "

နန်းတော်အစေအပါးများနှင့် မိန်းမစိုးများသည် ထန်ရှီးရှီးကို ဝန်းရံကာ စီနင်နန်းတော်သို့ လျှောက်သွားကြသည်။ ထန်ရှီးရှီးက ပတ်ပတ်လည်ကို ကြည့်လိုက်ပြီး "ဒီမှာ ဘာလို့ ဒီလောက်ရှုပ်နေတာလဲ"

ချော့မော့တက်သော မိန်းမစိုးက " မယ်မယ် . မနေ့က အရှေ့ဘက်က ဧကရီမယ်တော်ကြီးက ကွမ်နင်းနန်းတော်ကနေ စီနင်နန်းတော်ကို ပြောင်းသွားတယ်... အရာအားလုံးကို ဒီမှာ ရွှေ့ထားပေမယ့် မစီစဥ်ရသေးပါဘူး... နည်းနည်းရှုတ်နေပုံရတယ်... ဘာကို လွတ်လွတ်လပ်လပ် စိုက်ကြည့်နေတာလဲ... ဒီမှာ မယ်မယ် ရောက်နေတာကို မမြင်ဖူးဘူးလား... စုတ်ပြတ်နေတဲ့အရာတွေကို မြန်မြန်ပစ်ပြီး မယ်မယ့်လမ်းကို မပိတ်ဆို့ စေပါ နဲ့ "