Battle of the Past (Seule Fille Series #1)

Chapter 53

Hi! May words akong tinanggal sa Chapter 50, yung part na kasama ng mga hunghang yung magulang nila. At may naiintindihan pa ba kayo sa sinusulat ko hahaha ako kasi wala na.

FAYE

"Kairus..."

Anong ginagawa niya rito? Sinundan ba niya ako?

Hindi niya ako pinansin at basta nalang umupo sa katabi kong swing. Bastos pa rin talaga siya hanggang ngayon? Bakit kasi sobrang kapal ng mukha niya?

Hindi ko alam pero meron sa puso ko na umaasang hihingi siya ng tawad kaya siya nandito. Pero naisip ko—itong lalaking 'to? Hihingi ng tawad—natigilan ako dahil naalala ko nung nasa hospital ako.

Humingi siya ng tawad.

Napayuko ako at mahina ulit na ginalaw ang swing na kinauupuan ko. Wala pa rin nagsasalita sa amin kaya medyo nakakaramdam ako nang pagka-ilang lalo na't hindi ko pala siya maalala kahit magkakilala na kami mula noon. Pakiramdam ko, hindi kami magkakilala.

"How are you?" he suddenly asked.

Napalingon ako sa kaniya pero nasa harap lang ang tingin niya at wala yatang balak na tumingin sa akin.

Muli kong binaling sa harap ang tingin ko. "A-Ayos lang naman."

Pagkatapos non ay muli na naman kaming natahimik na dalawa. Muli na naman kaming binalot ng katahimikan.

I smiled bitterly. If he talks to me, it's like he doesn't know me. He acts like he doesn't know me... like I am nothing to him. 

Natawa ako sa isip ko. Of course! Hindi niya alam. Wala siyang alam na ako si—

"Faye..." Napatigil ako nang tawagin niya ako sa first name ko. Napalunok ako sa hindi malamang dahilan. "I know it's you..."

"W-What do you mean?" tanong ko at napalunok. Hindi ako lumingon sa kaniya kahit ramdam na ramdam ko ang titig niya sa akin na tumatagos yata hanggang kaluluwa ko.

"Faye Katherine... " banggit niya sa pangalan ko at mahinang natawa. "The day you entered our section, which was your first day, I felt different about you. I feel like I've known you for a long time, and I remember Erin from you. And when you introduced yourself to us as Faye Katherine Allister, I didn't know what to say. Because you and the girl I love, who I've been waiting and looking for for a long time, have the same name."

Natigilan ako at hindi makapag-salita dahil sa sinabi niya. Hindi ko alam kung saan ako hahanap ng salita para masagot siya.

Napayuko nalang ako at iniwas ang tingin sa kaniya dahil hindi ko kayang tapatan ang tingin na binibigay niya sa akin ngayon.

"I removed my thoughts and suspicions about you because I knew it was impossible. But when I saw your necklace, all my suspicions returned. Hindi ko alam kung bakit pati sa kwintas na bigay ko ay magkamukha kayo. I wonder if it's all a coincidence," sabi niya at bahagyang ngumisi. "Until it was announced on TV that Kin had an accident. I could clearly see your reaction, especially when the Vejias came up in our conversation. At doon sigurado na ako."

Napaangat ang tingin ko. Tumingin ako sa kaniya at nakitang nakatingin pa rin siya sa akin.

"Regarding the plan I made, I stopped it for a long time because of the people who woke me up to the fact that what I did was wrong. I'm so sorry. I regret it so much." Napayuko siya. "If you ask me why I did it anyway, even though I feel that you are familiar to me and I feel different about you, maybe it's because I'm angry because I see her in you? Because I feel like you're imitating her. And one more thing, we've all been fooled by a girl."