သူမလေးရဲ့ ဖြူဖွေးနေတဲ့ ပေါင်တံသွယ်သွယ်လေးတွေကို လက်နဲ့ကားထားရင်း သူ့အရာနဲ့တရေစပ် ပန်းလေးရဲ့တွင်းပေါက်လေးထဲကို ဆောင့်နေမိသည်။သူ တစ်ချက်တိုးဝင်တိုင်း လှုပ်ယမ်းသွားတဲ့ ကိုယ်လုံးလေးက ရှုမငြီးဖွယ်။
''အင့်...ကိုကြီး...ဖြေး.ဖြေးဖြေး...''
''သည်းငယ်ဟာလေးက အရမ်းကောင်းလွန်းတယ်ကွာ...အား...''
''အ့...''
တဖြေးဖြေးနဲ့ မြန်ဆန်လာတဲ့ဆောင့်ချက်တွေကြားမှာ မိုင်လေးလည်း အလဲလဲအပြိုပြိုဖြစ်လာရသည်။ ကိုကြီးရဲ့ ညည်းညူတဲ့အသံတွေနဲ့ အသားချင်းထိတွေ့နေတဲ့အသံတွေကြောင့် ရှက်ရပေမဲ့ ခံစားချက်တွေက ပိုတိုးလာတော့သည်။
''အား.သည်းငယ်ရယ်...အင်းး...''
ဂုဏ်ရောင်သည် သူမလေးနဲ့ ဆက်ဆံနေရင်းမှ
အားမရတော့သလို ခါးသိမ်သိမ်လေးကို လက်နဲ့သိမ်းပွေ့ရင်း တရေစပ်အကြမ်းပတမ်း ချစ်မိနေတော့သည်။သူမဘက်က ညည်းတဲ့အသံတွေပိုထွက်လာလေ၊ သူ့ရဲ့ စိတ်တွေပိုထလာရလေမို့
အကြိမ်ပေါင်များမြောက်များစွာ သူမရဲ့တွင်းပေါက်သေးသေးလေးထဲကို ဝင်ရောက်နေမိတော့ သည်။
''အား..ကိုကြီး...အင့်..''
မိုင်လေးလည်း အော်ညည်းရင်း တစ်ကြိမ်ပြီး မြောက်သွားရသည်။ အခန်းထဲမှာ အဲကွန်းဖွင့်ထားပေမဲ့ ချွေးတွေစို့လျက် ၊ပြီးမြောက်သွားတဲ့အရှိန်နဲ့အတူ သူမရဲ့တစ်ကိုယ်လုံးတုန်ယဥ်ပြီး
ရင်ဘက်လေးက နိမ့်ချည်မြင့်ချည်ဖြစ်နေရသည်။
''ခဏလေး...ကိုယ်လည်းပြီးတော့မှာ..ကျွတ်''
သူ့အရာကို အတင်းဆွဲညှစ်ပြီး ငြိမ်ကျသွားတဲ့သူမလေးအပေါ်ကနေ အုပ်မိုးရင်း အချက်ရေ
ခပ်စိပ်စိပ်နဲ့ အားကြိုးမာန်တက် ချီတက်နေမိ သည်။
ထိုညက ရင်ခုန်သံတွေ ထိန်းချုပ်လို့မရအောင်အထိ ကိုကြီးရဲ့ရင်ခွင်ကျယ်ကြီးထဲမှာ နစ်အြုပ်နေရသည်။ ခဏလေးပါပြောပြီး တစ်ချီပြီးတစ်ချီအချစ်တွေနဲ့ သီကုံးနေတဲ့ ကိုကြီးကို မိုင်လည်းဘယ်လိုမှပြောမရတော့ပေ။ ချိုမြိန်လှတဲ့အချစ်ရဲ့လှည်ကွက်ထဲမှာ နှစ်ယောက်လုံးမေ့မေ့မူးမူး
ဖြင့် လှိုက်မောပျော်ဝင်နေရတော့သည်။
.
.
.
.
